Skocz do zawartości

Ranking

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 15.11.2025 uwzględniając wszystkie działy

  1. Adaś, moja Żona odeszła z naszej firmy 1,5 roku temu. Chciała robić inne rzeczy, drukarnią już była zmęczona. Bez SM i nowoczesnych systemów przekazu, tkwiła by tam, gdzie 1,5 roku temu. Rok jej zajęło stworzenie i nauka tego wszystkiego, ale widać światełko w tunelu. Jutro jedzie kolejny raz do Wa-wy na sympozjum w roli prelegentki, a w TVN i Polsacie ma nagrywki cyklicznie. Największe kumpele to obecnie Agata Młynarska i Dorota Szelągowska. Robią wspólnie projekty. Bez koneksji, tylko uporem jest w miejscu w którym jest. No i kasa zaczęła się pojawiać, bo przez rok były tylko koszty. Zrobiłeś film pilotażowy, wymagał liftingu, ale kamera Cię lubi. Jeszcze jak masz coś mądrego w fajnej formie do przekazania, to połowa sukcesu. Zwardoń daje Ci ograniczone możliwości, ale ... internet wprost przeciwnie. Przyj do przodu, póki masz chęci i siłę. Może z tego coś naprawdę wartościowego się urodzić, czego oczywiście Ci życzę. pozdro
    5 punktów
  2. Głupota kierowcy. Wzywa się karetkę, a nie zabiera ze sobą. A jeżeli poszkodowany ma jakieś urazy wewnętrzne, tylko na skutek adrenaliny o tym nie wie i w drodze na pogotowie zejdzie? Co wtedy? Druga sprawa, jak na izbę przyjęć przywiezie go karetka z wypadku komunikacyjnego, to duże prawdopodobieństwo, że zrobią mu badania na cito. Jak go ktoś przywiezie, to prawdopodobnie będzie okupował kolejkę.
    4 punkty
  3. Wpadnij do mnie Tomek to dam Ci posiedzieć na tej samej kanapie na której kiedyś siedziała żona Marasa......ale wiesz jak jest - to nie są tanie rzeczy.. ;D
    3 punkty
  4. a ja dzisiaj startuję w Pucharze Salzburskiego Kraju
    3 punkty
  5. Nie ma Marku. 🙂 To kwestia nazewnictwa i polskich zaszłości terminologicznych. Nigdzie w necie w wersji angielskiej czy francuskiej, bo tylko te języki obce znam (no może rosyjski, ale mocno zakurzony) nie masz odpowiednika terminu "śmig". Kiedyś były wedeln czy godille, ale to były inne czasy i nie o to chodzi we współczesnych krótkich skrętach. Czy gość jedzie gęstym krótkim skrętem z silnym elementem hamującego ześlizgu czy z max. w danych okolicznościach wykorzystaniem jazdy na krawędzi, to zawsze będzie "short turn" czy "virage court". Żaden "śmig" czy jego terminologiczny odpowiednik. I jak się zdaje kolejne polskie PN nie przewidują tej nazwy, choć może sie mylę. Na nasz polski użytek IMHO warto wciąż używać obiegowego terminu "śmig" na oznaczenie rytmicznego skręcania w obie strony z pełnym zachowaniem prędkości jazdy w dół (czyli wektora predkości skierowanego w dół linii spadku stoku :)). W jaki sposób, z większym czy mniejszym ześlizgiem czy hamowaniem, to inna sprawa. Zresztą kiedys też rozróżniano "śmig hamujacy" i "śmig przyspieszjący" i wciąż był to "śmig". Ale musimy sobie zdawać sprawę z niejednoznaczności tego terminu i tego, że świat wokół nas się zmienia, włącznie z nazewnictwem. Dziś słowo "kobieta" oznacza co oznacza, mnie np. dobrze się kojarzy :), ale kiedyś to samo słowo znaczyło k..... 🙂
    3 punkty
  6. Adaś, ja mam nieco inny ogląd na to, mam inne zdanie nieco. Zawsze staram się wejść w "cudze" buty, zanim wyrażę jakieś zdanie. Patrzymy zwykle ze swojej i tylko swojej perspektywy, bez zastanowienia, co powoduje, że czyjeś myślenie jest inne. Załóżmy że nie urodziłeś się na śląsku i nie jeździłeś kopalniokami w weekend na narty do Szczyrku, ale urodziłeś się przy popierdółce alpejskiej co ma 2000m wysokości i naturalną rzeczą jaka tam była po okresie przedszkolnym, gdzie w zimie standardowo były zajęcia na stoku (w Grebenzen, jak byłem, a Austryjscy nie mieli jeszcze ferii codziennie przyjeżdżał bus z dziećmi z pobliskiego przedszkola i jeździli na oślej łączce na nartach), Matula zapisała Cię do lokalnego klubu, gdzie jeździłeś w zimie po szkole codziennie na nartach przez pół roku. Po 10 latach jazdy postanowiłeś, jak paru Twoich kolegów pójść w Instruktorkę, bo sportowo, przy takiej konkurencji to nie było szans na sukces. Więc zrobiłeś wszystkie wymagane kursy i po paru latach zostałeś instruktorem. I następuje sytuacja, gdzie przybywają zagraniczni "Instruktorzy" o wątpliwych kwalifikacjach. O ile to nie koliduje z Twoim zawodem, to nie masz nic przeciwko (tzn. przywożą grupy, ślizgają się po stoku). Jeśli osoby odpowiedzialne nie panują nad szkoleniem, nie mają pojęcia jak się zachowywać na stoku (niebezpiecznie dla innych, nie mają pojęcia o poruszaniu się z grupa po stoku), zaczynasz się wkurwiać, ale ich nie opierdalasz, bo są odpowiednie od tego służby, które grzecznie zwrócą im uwagę. Gorzej jak jakiś cwaniaczek stanie pod stokiem i zaczyna Ci zabierać klientów w imię wolności gospodarczej i otwartych granic (sam miałeś takie spięcie, a wiem z kim). Wiec się nie ma co dziwić, że skoro mamy uczyć legalnie, to nasze kwalifikacje i cykl szkoleniowy musi być identyczny jak alpejskich instruktorów. Jeśli wszyscy z nich potrafią jeździć sportowo, bo pewnie 99% wywodzi się ze sportu, to nasze dywagacje na ten temat nie mają znaczenia. Trzeba im pokazać, że nie jesteśmy gorsi, a nie, co chyba leży w naszej naturze, że jesteśmy lepsi. Wyniki sportowe mówią same za siebie. Są to potęgi, z których trzeba czerpać wzorce, a nie krytykować i udowadniać, że chuja się znają. Szkolenie w PL. Po co tak rozbudowane? Dla kasy, być może. Ale nie byłbym sobą, gdybym nie spojrzał na to z drugiej strony. KD - Maks jak zgubił oznakę na stoku, to 2 dni płakał. To jest to coś co powoduje u dzieci determinację do dalszej jazdy i rozwoju. KD, KK, PI - to kasa dla LSN. To przecież oni to organizują. Ponadto to nabór nowych kadr organizowane lokalnie. CKMI i CKI CKIZ organizuje już SiTN. To on odpowiadając za wyszkolenie, wskazuje kto się nadaje, a kto nie. Dalsze stopnie - to już stopnie międzynarodowe. Tu nie ma możliwości wypuszczania ludzi przeciętnych. IZ to gość, którego mają szanować wszędzie, bez uśmieszków, że jest z Polski, czy Węgier itp. - czyli krajów niealpejskich. To mają być narciarze kompletni, a ich wiedza nie ogranicza się tylko do nauki początkujących. Mają jechać w Alpy i z kolegami z krajów alpejskich wypierdolić w góry, zjechać wszędzie bez ułomności, mieć wiedze o wielu rzeczach i niebezpieczeństwach, a przy okazyjnych zawodach nie ciągnąć ogonów. Trenerka, to też nie łatwa sprawa, bo tu wiedza jest inna. Trener to instytucja co organizuje cały cykl szkoleniowy, od motorycznego poprzez treningowy. Więc trochę ma inne zadania niż Instruktor. Ale w niektórych dziedzinach się one przenikają. Też to nie jest tanie i także na to trzeba sporo czasu poświęcić. pozdro.
    3 punkty
  7. Szkoły jazdy na nartach są różne ale żaden spotkany do tej pory instruktor nie powiedział mi tego co Marek. Jedziemy na nartach oczywiście karwingowych i stawiamy je na krawędzi aby skręcić. Mamy "ustaloną " fazę skrętu i ten element jest .......pomijany. Jedziemy na krawędzi i już. Tymczasem można tu popełnić wiele błędów. Marek uzmysłowił mi aby cały czas w tej fazie jazdy szukać balansu przód-tył. On to nazywa "baw się". Ponieważ teren nie jest syntetycznym "stołem" musimy cały czas pracować i aktywnie szukać idealnego trzymania krawędzi. Nigdy od nikogo poza nim tego nie słyszałem a to moim zdaniem jest konieczne dla perfekcyjnego zakrawędziowania. Często o tym piszę bo uważam, że to kluczowy element jazdy na współczesnych nartach. To wstęp i warunek konieczny do zacieśniana skrętu, szukania dynamiki i niskiego zejścia. p.s. to było ponad 20 lat temu i działa do dziś .
    3 punkty
  8. Mając 18 lat, już z tytułem sternika jachtowego, uczestniczyłem w rejsie na Bałtyku na małym żaglowcu typu Vega, ok. 80 m2 żagla. Przybrzeżny rejs od portu do portu. Wypłynęliśmy ze Świnoujścia i skierowaliśmy się na wschód. Każdego wieczoru dopływalismy do jakiegoś portu, a rankiem startowaliśmy dalej. Koniec września, pogoda początkowo niezła. Dobiliśmy do Łeby i następnego dnia, już tylko w 4 osoby (pozostałe 4 pojechały do domu) ruszyliśmy w drogę powrotną. Nie powinniśmy jak się wkrótce okazało, bo pogoda zrobiła się niebezpieczna. Zaczęło mocno wiać. Ale kapitan podjął taką decyzje, czas naglił. I niedługo po wyjściu z portu dopadł nas potężny sztorm. Nie dało się już wrócić, trzeba było płynać dalej z max. zrefowanymi żaglami. Siła wiatru podobno osiągała 12 w skali Bouforta, a więc prawie huragan. Do tego deszcz, to akurat drobiazg, i potężne fale. I tylko 4 ludzi do obsługi. Dwóch kładło sie spać, a dwóch pozostałych na pokład. Teoretycznie, bo wkrótce okazało się, że jednego z nas, a nie byłem to ja 🙂, dopadła panika. Nie pomagały żadne argumenty, w tym te siłowe. Klasyczny tzw. stupor. Milczący, nieruchomy, z zaciśniętymi wargami, z przerażeniem w oczach. Faktem jest, że warunki dla siedzącego przy sterach były naprawdę przerażające i wcale nie było to określenie nadmiarowe w tamtych okolicznościach. Wycie wiatru, podnoszący i opadający jak łupina na wielkich falach nasz mały stateczek, do tego zalewajacy nas od góry deszcz i łamiące się fale. Musieliśmy sobie radzić w trójkę. Siedząc za sterem miałem jak najgorsze myśli. I wtedy zrozumiałem, że nie wszyscy dają radę w naprawdę trudnej sytuacji. I do dziś myślę, że jak na 18-latka było to zbyt mocne, intensywne przeżycie.
    3 punkty
  9. Już mi pewnie wisisz kasę, nawet o tym nie wiesz😀. pozdro
    2 punkty
  10. Jeszcze przyjdziesz po procent od utargu… znam Cię 😏
    2 punkty
  11. Tyś to jednak jest biznesmen, co sprzeda gówno za dobre piniądze😉. A moje odleżyny na Twojej sofie coś warte? pozdro
    2 punkty
  12. W niderlandzkim również nie występuje ale pozostanę już przy polskim … @Marcos73 coby za dużo nie pisać -śmig to „relikt przeszłości” 😜nadal stosowany jako jazda turystyczna na pół gwizdka wszędzie i w każdych warunkach z pełnym zaangażowaniem preferowana narta około wzrostu 😉 film który wstawiłeś wyżej jest super i odniosę się sorry,że tu ale czytałem te wszystkie zamotania instruktorskie w innym wątku 🤦‍♂️ jak dla mnie każdy instruktor na poziomie 1 lub czytaj pomocnik instruktora - choć to określenie do mnie jakoś nie trafia ale od zera( szkoła podstawowa) aż do śmigu czyli cały wachlarz z nauczania początkowego aż do pełnej luźnej profeski powinien każdy kto chce uczyć umieć bardzo dobrze i się dobrze bawić bez napinki ! Czyli taki Mitek i jego 50 lat narciarstwa 😉 dzieciaki,znajomi,partyzantka narciarska na godziny nawet taki instruktor powinien umieć zatańczyć na nartach ja trzeba będzie 🕺🎿 Teraz krótki skręt preferowana narta slalomowa lub w ostateczności hybryda hmm napisałeś o Japończykach wydaje mi się,że u nich ten krótki skręt czyli bardziej trafia do mnie jako jazda sportowa czyli mega szybkie nogi i przejścia z krawędzi w krawędź na totalnym Maxie a to już nie każdy potrafi i tu już trzeba kierować się jako amator na szkolenie do instruktora z levelkiem 2 który pokaże i nauczy oczywiście krótki czy też smig i całą szkołę podstawową ale też długi cięty , jazdę terenową ,tyczki jednym słowem nauczy jeździć ze sportowym pazurem, kolejny 3 level patrz wszystko co wcześniej plus kwit na trenera i level 4 nauka plus egzaminowanie wszystkich wcześniejszych . A kto wyda kwit nie powinno mieć znaczenia . Było by przejrzyście i każdy by wiedział co robić jakoś tak to widzę choć nigdy się nad tą kwestią drogi instruktorskiej nie zastanawiałam tak czy siak jak czytam totalny młyn. Pozdro
    2 punkty
  13. Shiffrin tradycyjny pokaz jak się jeździ na nartach w 1 przejeździe. Poezja…
    2 punkty
  14. 🤣.. nie przejmuj się Mitek niewiedzą - obejrzałem kiedyś kawałek "Taniec z gwiazdami" (Dancing with the Stars).... Ewa mi musiała tłumaczyć kto to te "starsy" i dlaczego - część z nich to są gwiazdy znane z tego że są znane - jak nie gustujesz w "reality show" nie śledzisz TV śniadaniowej albo innego "Pomponika" (cokolwiek to jest) to znać nie masz prawa......
    2 punkty
  15. Paweł, nie wiem o czym piszesz. Dla mnie to stek bzdur wyczytanych w necie, a może i na forum wedle Twojej interpretacji. Śmigu nikt nie kultywuje, po prostu jest obecny w narciarstwie i pomaga w praktyce nie w teorii. Przywołujesz regułki dawno nieaktualne, wczasach nart prostych było to jednoznaczne, bo nikt nie jeździł w oparciu o geometrię narty - bo jej nie było. Jedynie sportowcy próbowali coś z tych nart wycisnąć więcej. A kto Ci każe na sztruksie jeździć śmigiem? Przecież to naturalne, że korzysta się z całego arsenału umiejętności wedle uznania narciarza. Sam preferuję jazdę na krawędziach, ale nie wszędzie da się tak pojechać. Tu masz pierwszą lepsza wrzutkę guru z neta, nomen omen w mojej i nie tylko opinii świetnego narciarza, nie teoretyka. 3:50 na filmie, krótki skręt. Baza do jazdy śmigiem. Proste ćwiczenie. Krótki skręt to nie śmig, są zasadnicze różnice. Narty prowadzone na krawędzi jadą szybko, bo tak mają jechać. Stąd analogia do sportu, tam się nie hamuje, bo to zawsze strata czasu. Na stoku będzie różnica. Wystarczy na 60% stoku o idalnej nawierzchni wyrysować dwa wąskie kanały i postawić dwóch narciarzy i kazać im zjechać z pełną kontrolą prędkości i toru. Jeden śmigiem, opisanym przez Toma, a drugi krótkim skrętem zaproponowanym przez węgra. Ja wynik znam. Narciarz jadący krótkim skrętem albo nie będzie mieścił się w torze, będzie musiał jechać szerzej, albo będzie napierdalał jak Japończycy, mieszcząc się w torze, ale zapierdalając z prędkością skończoną przy tym nachyleniu dla nart. Japończycy to bardzo sprawni ludzie (chyba mają wrodzone zdolności i predyspozycje), ale żaden amator bez wyszkolenia tak nie zjedzie bo się zgubi w 3-cim skręcie, nie nadąży. Tak czy siak, chcąc nie chcąc śmig będzie szczytową umiejętnością dla narciarzy amatorów chcących poruszać się po stokach w każdych warunkach i po wszelkich stokach. pozdro
    2 punkty
  16. "Tyle wiemy ile nas sprawdzono" a prawdopodobnie jeszcze mniej... Głowa to bardzo złożony układ z wieloma ośrodkami, które nagle mogą przejąć kontrolę i dać sygnał do ucieczki lub innego zachowania. Ja sam dwukrotnie w życiu doznałem widzenia tunelowego, gdy mój umysł uznał, że grozi mi utrata życia. Nie prosiłem go o to - nagle się samo włączyło. Oczywiście bardzo pomogło. Od tego czasu bardzo podejrzliwie patrzę na zawartość swojego czerepu. Nie wiadomo co tam tkwi. Może jakieś uśpione demony. Może nigdy się nie ujawnią. Oby. Jedna drobna zmiana równowagi białek może z nas wyprodukować kogoś zupełnie innego. Wiemy to przecież po różnych chorobach. Z tego szerszego tła, trudno "winić" bohatera i nadawać mu łatkę tchórza. Jest szansa, że w minimalnie innej sytuacji (załóżmy, że nie w ON tylko w czasie sztormu) byłby bohaterem. Ale nawet jeśli nie, to na ile możemy recenzować rezultaty działania "systemu 1" (w Kahnemannowskim ujęciu)? Jeśli jest dobrym człowiekiem, robił co się da dla rozwoju rodziny i ludzi wokół, to ta jedna chwila nie powinna go dyskwalifikować. Bo może do drugiej takiej nigdy nie dojdzie. Oczywiście trochę inaczej jest gdy działamy w obliczu potencjalnego niebezpieczeństwa. Wielokrotnie byłem w górach w sytuacjach potencjalnie niebezpiecznych. I nieraz widziałem absolutny spręż ekipy aby z tego wyjść. Widziałem też dwa, trzy razy tych co nie dali rady, bo panika zablokowała im możliwość działania. Niektórzy potrafili z tego wyjść (po jakiejś chwili), inni... no cóż - nie pójdę z nimi nigdy na żaden potencjalnie niebezpieczny temat. Ale nie skreślam ich jako ludzi. Po prostu w tym zakresie są tacy a nie inni. W życiu trafiają się o wiele bardziej destrukcyjne psychicznie sytuacje jak ta opisana. Na przykład długotrwała opieka paliatywna w warunkach domowych albo wojna. I nikt z tych, których to nie dotknęło nie ma prawa do ocen i recenzji poszczególnych zachowań. A ci którzy to przeszli... nawet tego nie próbują robić. Filmu nie oglądałem, mam nadzieję, że jest wielowarstwowy.
    2 punkty
  17. Ostatnio był powtarzany na TV Kultura. Nie oglądałem tym razem, bo już go znałem. Muszę przyznać, że zrobił na mnie duże wrażenie. Jak niewiele innych filmów w życiu. Tytuł oryginału, dużo bardziej trafny niż ten z polskiej wersji, to "Force Majeure". Wyrażenie francuskie, coś w rodzaju naszego "Siła wyższa". Młoda para z dziećmi jedzie na narciarski tydzień do Francji (Les Arcs). Pogoda sprzyja, kwatera wygodna, ot - rodzinna, narciarska sielanka. W tle cały czas słychać arcydzieło: 4 pory roku Vivaldiego. Nie, nie "zimę", ale "lato". 🙂Sielanka kończy się dramatycznym epizodem. Na siedzących, konsumujących i popijających na tarasie turystów spada nagle lawina. Nawet nie ona sama, ale mocny jej śnieżny podmuch. Wygląda to katastrofalnie. Co robi facet - mąż i ojciec? W odruchu łapie telefon i ucieka. Samotnie! Po chwili wszystko sie uspokaja, lawina nie narobiła ludziom innych szkód niż moralnych. Facet wraca do rodziny. Ale nic już nie będzie takie jak wcześniej. Film daje do myślenia i stawia pytania. Np. jak ja bym się w tej sytuacji zachował? Czy w pierwszym odruchu ratowałbym rodzinę, np. zastawijąc ją własnym ciałem. A może właśnie uciekłbym tak jak ten na filmie? To w końcu odruch, instynkt. Człowiek wtedy nie myśli, nie planuje. Czy w życiu zdarzyło mi się coś podobnego? Tak, zacząłem sobie przypominać i wyszukałbym ze 2-3 przypadki, choć nie tak dramatyczne jak na filmie. I w jedym z nich do dziś nie jestem zadowolony ze swojej reakcji. Czy kobieta po takich przejściach może być razem z takim mężem? Nawet nie chodzi o samo wybaczenie, ale nieznośne przekonanie, że ten człowiek to tchórz, na którego w sytuacjach skrajnych nie można liczyć. I co dalej ze wspólnym życiem? I na koniec refleksja, że w życiu mogą nas w każdej chwili spotkać owe "force majeure", nispodziewane, nagłe przypadki, na które nie jesteśmy w żaden sposób przygotowani. Ba, nawet nie przypuszczamy jak się wtedy zachowamy. Może moralnie bardzo źle.
    1 punkt
  18. Paweł, śmig jak wspomniał Andrzej to nasze swoiste określenie, a że urodziłeś się narciarsko z 5 lat temu i to na obczyźnie, to miałeś prawo nie wiedzieć😀. To co wrzucił Gabrik, i wywody Węgra, tak naprawdę to nie wiem do kogo były skierowane. No chyba że ktoś się wypierdolił na nartach przed 93 i był w śpiączce do zeszłego sezonu. Andrzej, MiG, Maras ( a tu doskonały przykład, może nie w śpiączce ale na Florydzie to słabo z narciarstwem), Janek i wielu innych wychowanych na ołówkach jeździ obecnie na krótkich nartach bardzo nowocześnie. Nawet Mitek się w Zwardoniu bujnął na swoich krzywych Snickersach😀. Takich osób na stokach poruszających się stricte klasykiem, to że świecą szukać. Fakt, mimo iż jest ich niezauważalna ilość, to jest ich i tak w chuj więcej w stosunku do osób, które tak potrafią pojechać. Wracając do stopniowania I, mam podobne zdanie do Twojego, nie ważne skąd papier, każdy z nich ma potwierdzać wysokie kompetencje osoby który je posiada. I tak IZ z polskimi papierami o międzynarodowej certyfikacji ma być guru dla wszystkich zwykłych I z włoskich czy szwajcarskich stoków. To tak jakby profesor z Polski był gorszy od magistra z Włoch. Ale ktoś musi nad tym trzymać pieczę i być gwarantem za tą osobę. Słyszy się głosy, że to tylko nauka etc. Moim zdaniem w przypadku Instruktora to musi być osoba doskonale jeżdżąca o niepodważalnej reputacji ze strony kursantów. Trener to inna sprawa, tutaj zwykle uczniowie przerastają mistrza. On ma inne zadania, a i pomoc z jego strony ma inny charakter. pozdro Widzimy się w Zwardoniu, może w końcu się napiję Krasnala, bo przy tych żłopkach jak Maras i Adaś to nie da rady😀.
    1 punkt
  19. wtopa na całej linii, tych 2 w mojej kategorii wiekowej nie dojechało do hali i zrobili 1 klasyfikację transgender, wystartowało w sumie 30 osób, wnusia miała 5 a ja 15 czas
    1 punkt
  20. Byłem cztery razy na szkoleniu u wspomnianego przez Ciebie Tadeusza, spędziłem ponad 20 dni ćwicząc od podstaw czyli od zera i ani razu nie słyszałem żebyśmy uczyli się jazdy czy jechali wspomnianym śmigiem bo za każdym razem była mowa o krótkim skręcie 🤷‍♂️ dlatego podpisuję się obiema rekami pod tym co napisał wyżej Andrzej zresztą rok temu pisał o tym również PSmok aczkolwiek nie odbieram wielu ich „reliktu przeszłości” to był ich czas . Pytałem o niego na hali holenderskich instruktorów i nikt nie ma pojęcia za to wszyscy wskazali na pełny wachlarz krótkiego czyli korte bochten ! Na filmie zamieszczonym przez Ciebie również mowa o krótkim… E24 czy E9 lub W124 to kwintesencja motoryzacji ale niestety dziś już jako 🤷‍♂️„relikt przeszłości” choć nadal używany przez wielu i podobnie jest ze wspomnianym śmigiem. Kropka. Oczywistym jest,że wszystko pojedziesz na każdej narcie a ogranicza nas tylko technika-jej brak i objeżdżenie lub nasza głowa czy wspomniana fantazja . pozdro
    1 punkt
  21. Paweł, już piszę do Tadeo, aby swoje filmy usunął z YT bo podśmierduje starym piernikiem, ma conajmniej 3 zatytułowane „Śmig”. Ale co On tam wie😉. Z Twojego wpisu wynika, że zakładając swoje G9 nie ma możliwości jazdy innej niż średnim skrętem, bo do krótkiego się nie nadają, a przecież jako nowoczesny narciarz nie będziesz się uwsteczniał korzystając z reliktu przeszłości. A już myślałem że bardziej Cię w jeździe na dzień dzisiejszy fantazja niż sprzęt ogranicza. Zonk??? Suma sumarum, śmig jest możliwy na każdych nartach, a krótki skręt do tego dedykowanych. Dla mnie to wystarczająca różnica. pozdro
    1 punkt
  22. Dlatego bardziej niż ludzi kocham psy. Pies się nie zastanawia, że może zginąć, tylko skacze za swoim właścicielem w ogień. Gdzieś około 25 sekundy.
    1 punkt
  23. Potrzebuję porady, kupuję pierwsze własne narty, wcześniej wypożyczalnia. Szukam narty, która mnie nie przerasta, uważam, że jeszcze poprawię umiejętności, bo planuje kilkudniowe kursy jeszcze robić. Upatrzyłem sobie Head Worldcup Rebels e-SL PRO 165cm (2025) - czy to będzie narta dla mnie ? Pierwszą własną nartę chcę slalomkę, dlatego nie chce iść w większe długości jeszcze. Poniżej trochę parametrów: M, sprawny (2-3 treningi różnych sportów w tygodniu, piłka nożna, crossfit, rower) Wiek: 48 lat Waga: 87 kg Wzrost: 189 cm Jeżdżę na nartach od 12 lat, około 15 dni w sezonie (w tym sezonie plan na 25) - Polska & Alpy 🙂 Oceniam się na 7. Kurs kwalifikacyjny STIN zdany na 18 pkt, wydaje mi się, że dobrze jeżdżę na krawędziach (tak mówią instruktorzy), słabo jeżdżę smigiem, a chcę to poprawić (pod kurs). Planuję zdać na kursach na kolejny poziom STIN, choć to bardziej dla mojej weryfikacji, bo ambicji uczyć nie mam. Poprawa umiejętności poprawą, ale ma to być narta na też na cały dzień (wyjazd rodzinny), ale też z możliwością pojeżdżenia na tyczkach, bo to też będę doskonalił. Buty: Atomic Hawk 140 Narty: brak własnych, wypożyczane. Najczęściej długości 165cm. Na kursy brałem Volkl Racetiger SL, było ok, kiedyś bajecznie mi się jeździło na Fischer WC Promień skrętu raczej krótki, dość szybkie tempo jazdy (przynajmniej w mojej ocenie) 😉 Obecnie jeżdżę głównie w Polsce (bo kursy + rodzina), ale teraz planuję 2-3 wyjazdy w Alpy rocznie (byłem kilka razy, ale chcę żeby było więcej) Jazda raczej dynamiczna, ok 5-6h dziennie na stoku, przez parę dni, lubię wysiłek na nartach Finanse: ok 3000zl
    1 punkt
  24. Dwa posty o śmigu a jakże różne... Pierwszy człowieka, który wie o co chodzi i drugi - wybacz Victorku - człowieka, który nie wie o co chodzi. Nie wiesz co to jest smig i stąd nieporozumienie. Pozdro
    1 punkt
  25. Grocholi? No to musi być kimś wyjątkowym. Rozumiem, że to tak jak z królami kiedyś... ale to się nie sprawdzało. Intelekt nie jest wrodzony
    1 punkt
  26. I KONIEC! Całościowe podejście, nie rodzaj i parametry sprzętu ale nad nim panowanie. Obserwacja siebie i własnych reakcji, zero nerwowości. POzdro
    1 punkt
  27. Córka Grocholi, gwiazdka TVN.
    1 punkt
  28. A Dorota Szelągowska to kto to jest? Powaga...
    1 punkt
  29. Mój syn stwierdził, że Marek, jest jak Św. Mikołaj, bo widzi wszystko 😉.
    1 punkt
  30. Pamiętam przede wszystkim jedne z pierwszych polskojęzycznych filmów narciarskich sprzed bagatela 20 lat i opisywanie m.in. techniki carvingowej. Była to bardo fajna lektura jak na tamten czas. Zawsze uważałem Marku, że masz nowatorskie i wyróżniające się sposoby szkolenia narciarskiego vs to co proponują powiedzmy ogólnodostępne materiały. Na nartach mamy jeździć zrelaksowani, widzę, że inner.ski dokładnie skupia się w dużym stopniu do takiego podejścia. Relaksujemy ciało, rozciągamy, dbamy o motorykę. Nie mam wątpliwości, że wzorowałeś się podejściem do narciarstwa tych najlepszych. Reszta jest wszystkim dobrze znana, cały sztab, treningi siłowe, ogromna ilość godzin spędzanych na nartach. Mamy tu fundament tworzenia solidnych narciarskich podstaw i fajnego rozwoju. Dobrze wiemy jak wygląda teraźniejszość, żyjemy w biegu, praca za biurkiem, stres. Dotyczy to na pewno wielu, a świadomość zmiany tego połączona z aktywnością albo wysokie skupienie na tym podczas szkolenia może nas fajnie nakierować. Zajęcia typu joga czy stretching zresztą na co dzień dają nam bardzo dużo dobrego. P.S. Mieliśmy okazję Marku rozmawiać telefonicznie może 3-4 lata temu, wspomniałem o projekcie narciarskim powiązanym z metodyką nauczania. Zapraszałeś do Białej, żeby ustalić termin i porozmawiać na żywo, nie skorzystałem wówczas czego nie ukrywam troszkę żałuję;) Pozdrawiam
    1 punkt
  31. Andrzej, tu jest pewna sprzeczność myśleniowa. Z jednej strony "śmig" kultywuje się niczym ikonę religijnego obrazu, podając za główny dowód koronny, iż zjedziesz tą techniką wszędzie (choć i tu już dochodzi do dualizmu definicyjnego). A) "Śmigiem nazywamy skręty o małym promieniu wykonywane rytmicznie ze stałą prędkością blisko linii spadku stoku. W zależności od nachylenia i twardości stoku, narty prowadzimy śladem ślizgowym albo hamującym." B) "Jest to seria krótkich, rytmicznych skrętów wykonywanych blisko linii spadku stoku." Z drugiej strony mówi się, iż dobry narciarz ma być wszechstronnym i posiadać szeroki wachlarz techniczny, a sama jazda ma dawać...radość! Zatem na moją logikę, dlaczego na porannym sztruksie, czy luźnym stoku nie potrafić pojechać nowoczesnym ciętym skrętem, z jak sądzę po samym patrzeniu, wielką ekscytacją chwilą, a nawalać śmigiem, czy ślizgowym (brrr, określenie sterowany moim zdaniem trafniejsze)? Finalnie zatem jak piszesz (twe pytania dla mnie przynajmniej to oznaczają), skręt krótki na dziś, to...skręt krótki, a sama jego forma dość zróżnicowana oraz zależna od warunków, miejsca, nart i naszych umiejętności. A nazywanie skrętu "sportowym", to według mnie kolejne próby sztucznego nazewnictwa.
    1 punkt
  32. Chociaż … w kalendarzu szkolnym stoi ze wolny … Ale to technikum więc w celu określenia dnia wolnego należy być wyposażonym w dyplom wróżki plus niemałe doświadczenie..
    1 punkt
  33. Na razie mam propozycję Sylwestra w Muszynie i jazdy przez kilka dni końca grudnia na Jaworzynie Krynickiej. Potem się zobaczy, a ściśle dostosuje do okoliczności zdrowotnych. 🙂
    1 punkt
  34. Cze Paweł No gość stwierdza oczywistość w obecnym narciarstwie i punktuje różnice które nastąpiły samoistnie po zmianie sprzętu. Widzę, że Andrzej się odezwał, a miałem go podać za przykład jak osoby wyszkolone na nartach prostych zaadoptowały się do nart taliowanych. Oczywiście nie jest to taka forma jak prezentującego, bo jego krótki skręt już ociera się o jazdę sportową (daleko wypuszcza nogi, amplituda ciała jest większa, ale tak się jeździ SL na szeroko rozstawionych tyczkach, narty przede wszystkim jada po śniegu, a kontrola prędkości wynika nie z dohamowania a z poszerzenia toru jazdy i dłuższej jazdy w trawersie, której w przypadku klasycznym nie ma) Określiłem to jako modern śmig. Oczywiście są różnice, jazda w wersji nowoczesnej jest mniej energochłonna, płynniejsza. Ale ma też swoje wady, jeździ się szerzej, co daje nam kontrolę prędkości zjeżdżania w dół. Ale jak wspominał komentator - to jeden z wariantów krótkiego skrętu. Brakuje w tym materiale puenty. Gdzie ten nowoczesny krótki skręt stosować. Przede wszystkim na stokach, gdzie są max odsypy. W każdym zmuldzonym terenie taka jazda to klęska narciarza. Jazda z wykorzystaniem geometrii nart, to jednak jazda która ogranicza, a w muldach, gdzie te skręty są różne, bo wielkość i częstotliwość muld losowa, tak się jeździć nie da. Tutaj klasyk dużo lepiej się sprawdzi w znakomitej większości amatorów, bo ja osobiście widziałem kilka osób co skrętem ciętym jechali po muldach, ale to byli zajebiści narciarze i jest ich promil na stokach. Na rzeczonym materiale doskonale widać, że klasykiem można jechać dużo węższym kanałem a i intensywność skrętów może być wyższa. Różnica w tych skrętach jest widoczna, ale klasyk ma tą właściwość, je w tym skręcie długość i taliowanie nart mają mniejsze znaczenie do szerokości kanału w którym możemy jechać. Stąd nasz forumowy kolega Tomek bez problemu porusza się na GS Fis po cywilnych stokach. Jeśli miałby zastosować skręty typu 6, to obawiam się, że nawet w Alpach miałby problem ze znalezieniem pustych i tak szerokich stoków. Film ten doskonale obrazuje różnice, natomiast nie warto się zmykać na tylko nowoczesne techniki, bo ich wykorzystanie, szczególnie przez amatorów będzie miało ograniczone zastosowanie. Te nowoczesne skręty powinny być uzupełnieniem portfolio narciarza, a nie jego podstawą. Chyba że mamy zamiar być narciarzami jeżdżącymi w porannych godzinach na wylizanych stokach. pozdro
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...