Chertan

Ten drugi raz to może być właśnie z powodu owego obtrąbienia.

Ale Mitek już napisał co było do napisania. Sama pozycja jest niezła, nieco ją usztywnia nieruchome trzymanie rąk, daje to pewien balans, ale z drugiej strony utrudnia zacieśnianie skrętu, o którym pisze Mitek, nawet ruch ręki pod koniec skrętu mający imitować wbicie kijka spowoduje jeszcze dodatkowe wygięcie tułowia i dociążenie narty dolnej z pogłębieniem skrętu, a przy okazji nada dynamiki samej jeździe. Nogi fajnie zgięte, wejście na krawędź przyzwoite, dokręcenia skrętu nieco tylko brakuje. Jak to określał @filinator ma to być uczucie, jakby pomiędzy ręką zewnętrzną i biodrem była piłka, a narciarz ma ją zgniatać łokciem/ramieniem, ale nie samym ruchem ramienia, ale tułowiem, przybliżając bark do kolana. W ten sposób jeszcze zwiększa się kąt zakrawędziowania, narta się wygina, a potem jest odpuszczenie narty (daje małego lub większego kopa, trzeba się przemieścić nieco na pięty) i przekrawędziowanie (które @macok robi fajnie), ze stopniowym ponownym pogłębianiem pozycji (piłka).

Aczkolwiek to była bardzo przelotna znajomość, przy mojej pamięci do twarzy to jak świeżynka, prawie się nam natomiast udało w 3 Zinnen.

Przyjedź Maciej, miałem skończyć sezon, ale taki warun jak jutro kusi, nie da się odpuścić. Jeden zawsze będzie robić za dobrego jeźdźca, a pozostali będą naśladować, a potem zmiana. Zawsze ktoś tym dobrym zostanie.

A, to w przypadku jeżdżenia z żoną.

No chyba nie ma opcji, bo nie będziesz ciągle z instruktorem jeździł. Jaka inna metoda da trwałość? Gadanie przed jazdą też po jakimś czasie wyblaknie, a i tak nie wiesz, czy robisz dobrze już w czasie jazdy. A zawsze se możesz nagrać i puszczać przez słuchawki, ino gorzej jak się rozsynchronizuje i każe skręcać w lewo w przepaść. Chyba trzeba po prostu mieszać jedno z drugim.

W istocie lepiej, aby górka była mniej nachylona, jazda powinna być względnie niska i wejście na krawędź konkretne, zwłaszcza przy dłuższym promieniu, żeby się nogi nie rozjechały. Musi tu być świadomość, że nartę należy ułożyć tak, aby wjechała pod ciało a nie pojechała w niebyt razem z drugą nogą. Przerabianie ćwiczeń ma swoje wady i zalety. Tzn. pewne ćwiczenia pozwalały zrozumieć mechanizmy i w sumie ich następstwa do teraz wykorzystuję w jeździe. Inne były truizmem przy pewnym poziomie jazdy. Natomiast bardzo fajna była taka bardziej wolna jazda z uwagami dawanymi na bieżąco, zależnie od zauważonych problemów oraz analiza wideo, tej ostatniej przydałoby się więcej na takim wyjeździe.

No chyba tylko wtedy, gdy Damian się za laskami oglądał, ale musiały jeździć w odpowiednio opiętych spodniach 😁

Dużo byłoby pisania, gdzieś tam relacja jest, chyba właśnie w tej reklamie. Główny problem był z dużym rozrzutem umiejętności w grupie, bo Filip starał się to jakoś pogodzić. Natomiast ma spory repertuar pomysłów co do ćwiczeń, fajne oko co poprawić u każdego i to działa. Z tego co rozmawialiśmy, raczej chcą się skupić na mniejszych grupach o bardziej spójnych umiejętnościach. Ponadto słucha wątpliwości i wprowadza w życie modyfikacje, aby było dobrze.

Ja byłem w grudniu. Instruktor zacny, ale trzeba ustalić zakres szkolenia, tzn. co chciałabyś robić, doskonalić. Bo część ludzi miała zajęcia z Filipem, a część z Rafałem. Co do jakości szkolenia u Rafała to nie wiem, nie widziałem w zasadzie jego zajęć.

To jest jak dla mnie ćwiczenie pokazujące jak docelowo powinna jechać narta, zarówno zewnętrzna jak i wewnętrzna (tzn. równolegle do zewn. oczywiście, nie jak na ćwiczeniu). Daje to wyobrażenie o pracy narty, pokazuje też, że narta postawiona na krawędzi ostatecznie wraca po zrobieniu łuku i to całkiem szybko. A osób tak jeżdżących stale jest trochę, wydaje się im, że jeżdżą na krawędzi, a tak naprawdę większość na płaskiej narcie. A co do rzeczywistego celu to @filinator musiałby się wypowiedzieć. Filip tam z resztą pokazuje kilka różnych ćwiczeń, bo jest i skręt stop, i faza sterowania, i jazda na jednej narcie, wręcz javelin turn, i fajne zabawy z ułożeniem tułowia.

https://youtu.be/Z2Ad-m0dgpo około 2 minuty

Tak, z tym że w tym ćwiczeniu stoisz na górnej narcie. Ale Tobie to niepotrzebne, umiesz przecież.

Właśnie ten drugi film z jazdą w muldach jest inspirujący, fajnie pokazana jazda nogi wspinającej się na garb, uginającej się i używającej garbu do wytracania prędkości. Jeżeli chodzi o przejście z jazdy nibypłużnej do skrętu równoległego, to podobne rzeczy ma na swoim kanale Marek Ogorzałek, z tym, że tam ten łuk płużny jest chyba poprawnie wykonywany. Co do pewnych zabaw, ale też związanych ze skrętem ciętym, to robiliśmy z Filipem ćwiczenie polegające na wysuwaniu w bok zakrawędziowanej narty, która dochodziła do maksymalnego łuku i wracała pod ciało, jest to na jego filmiku z ostatniego wyjazdu (kanał SkiWorld). Sama ewolucja mało intuicyjna, ale pokazuje możliwości narty i pewne docelowe prowadzenie skrętu. Idea wg mnie zbliżona. Na pewno nie dla początkujących.

Wiesz, że pierwsza glebę zaliczyłem na pierwszym wyjeździe. Oczywiście że wiesz, byłeś tam 😁

I na podstawie dwóch gleb można jakieś wiążące wnioski wyciągać?

No też miałem to opaczne (nie opatrzne) rozumienie, jak i konfuzję, że pominąłeś rozgrzewanie wewnętrzne w opisywaniu doświadczenia amerykańskich naukowców. A co oni mogą nas nauczyć o stosowaniu środków rozgrzewających?

A ja głupi myślałem, że to tak samo się kręciło (latający telefon) albo z jakiegoś drona jak w pucharze świata 🤦‍♂️. Oj Maro Maro...

E tam piździ, trochę prószyło, a poziomy kierunek śniegu to skutek ruchu kamery przecież. Poza tym ja tam widzę tylko 2🤘.

A dadzą Ci urlop 😁? Slalom między łatami ziemi, żeby połacie zaliczyć, czego się nie robi dla ukochanego sportu.

Ale że to już? Że na zawsze? No weź, rozumiem że wiosna i te sprawy, ale kiedyś zima przyjdzie, jak dzień po nocy. W każdym razie dzięki za fajne, treściwe wpisy. I powiew telemarku.

Telewizor włączam tylko na konkretne oglądanie czegoś, raczej nie buczy w przestrzeni. Co kto lubi. Sezon się już w większości miejsc kończy. Moje bliskie stoki już zamknięte. Zatem moje jeżdżenie raczej też w tym sezonie over. Ale nieźle było, 23 dni na nartach, z tego 15 w Alpach i Dolomitach, łącznie 768 km dystansu, niestety nie policzę sumy downhill, bo ani Strava, ani Statshunters (szczególnie ten ma fajne statystyki) tego nie ogarną. Bywały nieco lepsze sezony, chociaż ostatnie 3 lata to średnia 25 dni w roku na nartach. Było sporo nowości. Wyjazd z @filinator, to zarówno banda nowych i zajawionych ludzi, jak i pierwszy raz w 3 Zinnen, plus sporo fajnych instrukcji procentujących przez resztę sezonu. Odwiedziłem po raz pierwszy Karyntię, w tym Nassfeld, Bad Kleinkirchheim i Turraher hohe, raczej nie będzie to miejsce ulubionego jeżdżenia, ale były fajne miejsca. No i nowa ekipa busowa, tym razem z Jaro i kolejne nowe miejsca, bo to pierwszy raz w Solden i Gurgle. Miting w CG też udany. Wszystkie te wyjazdy to kilkanaście nowych znajomości w różnych miejscach Polski i utrwalone stare. To co najlepsze w nartach. W niedzielę miałem inaugurację szosy, w ten weekend też w oba dni raczej coś jeżdżone będzie. Chociaż jeszcze kwiecień nas nie rozpieści.

Nie oglądam kolarstwa, w ogóle mało sportu oglądam, chyba, że narciarstwo nieco. Ale zerknąłem na YT. Mimo świadomości strategii w kolarstwie, odbieram je generalnie przez siłę nóg i wydolność. Akurat Van der Poel wg komentarza czaił się z tyłu większość wyścigu to i sił mu starczyło. Ale ucieczka rzeczywiscie sprytna.

Przy procesie mentalnym czujność nie pomoże. To dzieje się poza świadomym umysłem 🤷‍♂️