a_senior

Kilka fotek z nadmorskiego rowerowania z wnukami. Pogoda - jak widać. Klimacik i widoczki - jak widać. Po kilku latach eksperymentowania z crossem, wróciłem do full MTB. Jednak na te warunki zdecydowanie lepszy.

Teraz to oczywiste, ale wtedy nie było. Do tego poczta w czołowym ośrodku komputerowym w Polsce. 😉

Nie pamiętam dobrze. Zadzwonię do siostry, dowiem się i napiszę. Szwagier ma swoje lata. Dokładnie takie jak Clint Eastwood. 🙂 Ale głowa wciąż nieskazitelna. Niestety sprytny, a zwłaszcza nieznany, atak może byc groźny dla każdego. Może o tym pisałem, ale przypomnę. Kilka lat temu, gdy tego typu ataki dopiero się pojawiły, dostałem na pocztę pracową (Cyfronet - duży ośrodek komputerowy) mail z linkiem do kliknięcia. Był to ransomware, mało wtedy znany. Kliknąłem, ja stary komputerowiec, co to z niejednego komputerowago pieca jadał. I... nic sie nie stało, bo kliknąłem go na smartfonie z Androidem, gdzie również miałem zainstalowaną tę pocztę. Podchodzę do koleżanki i opowiadam ze śmiechem co to się stało, a raczej mogło stać, a ona smutnym głosem orzekła: "a myśmy z mężem kliknęli". Na komputerze z Windowsem, gdzie mąż trzymał całą swoją kancelarię. Był adwokatem. I co było robić, zapłacili. Była jeszcze próba hakerska na Whatsapp, ale to klasyka, choć wtedy jeszcze mało znana. Nie dałem się. I był telefon w środku nocy, że syn miał wypadek i trzeba zapłacić, by nie miał jako sprawca kłopotów. Chwilę zeszło zanim zorientowałem się, że to lipa. Człowiek wybudzony w środku nocy nie jest sobą.

Myślałem, że sczytano kartę przy wypłacie pieniędzy. Też mam taką kartę co nią muszę choc raz w miesiącu zapłacić. Ale nią również płacę Portfelem Google.

To czemu nie wypłacasz blikiem?

W grubszych tematach? Marku, uważaj. Szwagra belgijskiego opędzlowali na jakieś 1500 Euro. Fakt, na biednego nie trafiło. 🙂 Dane karty wyłudzono w sprytny sposób. Bank pomimo interwencji nic nie zwrócił. Znajomą kilka lat temu po zakupach w internecie kartą (szczegółów nie pamiętam) załatwili na kilka tysięcy zł zanim zablokowała kartę. Rachunki z Bankoku i podobne. Przekazywanie danych karty jest zawsze ryzykowne. Ja też to robię, gdy muszę płacić w internecie kartą. Np. za zdjęcia Google albo Netflix (dla dzieci, bo sam nie korzystam). Ale wtedy podaję dane karty wirtualnej, którą sobie założyłem w banku i na której jest tyle środków ile chcę by było. Sprytne rozwiązanie. Na blika też da się oszukać, ale łatwo sie przed tym obronić. Np. można wypłacić komuś zdalnie pieniądze w bankomacie. On klika blik na ekranie bankomatu, Ty, będąc zupełnie w innym miejscu, generujesz kod blik, który mu telefonicznie podajesz, on go wprowadza i voila. Limit jest 1000 zł, a co szkodzi powtórzyć operacje kilkakrotnie. Tak właśnie wielokrotnie pożyczałem znajomemu pieniądze. Zawsze oddawał, z wyjątkiem ostatniego razu. 🙂 2000 zł w plecy. Nagroda za dobre serce. Ale i zysk. Przestał ode mnie pożyczać. 🙂

Przy reklamacji zakupu przez wnuka, o którym pisałem, zgłosiłem reklamację do banku (mBank). Bardzo uprzejmy konsultant zadzwonil do mnie i chwilę rozmawialiśmy. Facet stwierdził, że bank może mi zwrócić pieniądze, a jakże, ale musi sprawę skierować do prokuratury, która ustali sprawcę niepowołanego użycia mojej karty. 🙂 W tym przypadku 9-letniego wnuka. 🙂 Odpuściłem. 🙂

Uświadomiłem sobie, że w zasadzie nie robię transakcji zagranicznych. Przynajmniej w sensie zakupów. Bo oczywiście wyjeżdżając za granicę płacę kartą. Eurową lub Revolutową, gdy jestem w krajach poza Euro.

A ja mam awersję, gdy muszę podać nr karty w internecie. Zdecydowaną większość zakupów internetowych robię przez alegro, które w razie wydymania zareaguje. Mam taka nadzieję. 🙂 Przyznam zresztą, że nigdy mnie nikt nie wydymał przez internet. Z wyjątkiem ostatniego epizodu z wnukiem, gdy zakup był dokonywany kartą. Wszystko płace blikiem lub przelewem. Ba, gdyby wnuk nie kupował karta tylko przelewem, zdążyłbym przelew zablokować.

Fakt. Mimo wszystko imponujący jest ten rozwój usług mobilnych, w tym bankowych, w Polsce. Czołówka światowa. Powód do dumy. mObywatel, IKP (Internetowe Konto Pacjenta w tym recepty). Np. taki BLIK, czysto polski wymysł i realizacja. Banki się dogadały między soba i system działa wzorcowo. Korzystam na każdym kroku, w tym wypłaty w bankomatach (nikt mi pinu nie podpatrzy), płatności w internecie, przelewy na telefon, itp. Pod koniec 1993 r. wyjeżdżałem z Francji po 7 latach pobytu do siermiężnej wtedy, jak mi sie wydawało, Polski. Nie było kart bankowych, już wtedy powszechnych we Fracji, bankomatów, a pensję odbierałem w gotówce w banku. Mimo wszystko w banku a nie w kasie w pracy. 🙂 Czułem się jakbym cywilizacyjnie cofnął się do innej epoki. A dziś? Gdybym wyjechał z Polski do Fracji na dłuższy pobyt miałbym pewnie podobne wrażenie. Tyle że w drugą stronę, a rebours jakby to powiedzieli Francuzi. 🙂

To będzie koniec naszego świata. Trudne do wyobrażenia, podobnie jak skutki upadku na Ziemię dużego meteorytu czy asteroidy. Albo duża wojenka jądrowa. Albo, podobno, wybuch jednej bomby kobaltowej czy wybuch dużego wulkanu. Nie zakończą one życia na Ziemii, nawet trochę ludzi przeżyje, ale co to będzie za życie. Póki co lepiej o tym nie myśleć, bo nic z tego myślenia nie wynika. Zresztą mnie jest łatwiej nie myśleć, bo mam bliżej niż dalej. 🙂

To jednak Polska jest do przodu. W systemie jest wszystko. Do tego Masz aplikację mobywatel a w niej wszystko co dotyczy auta i Ciebie.

Ban absolutny na mój telefon. 🙂 Ale wziąłem swój stary. Bez kart, bez aplikacji bankowych, bez SIM. 🙂

Wakacje z wnukami

9

Nie odczułem tego jako zaczepki. Ostro napisane, ale pytanie zasadne. Zresztą Piotra znam nie od dziś. Też sobie go stawiałem i wciąż nie znam odpowiedzi. Mój wnuk jest dość ostro chowany. Np. wciąż nie ma własnego smartfona. Może dlatego tak się rwie do mojego. 😀 Jaki by nie był i tak jest bardzo kochany.

Który to? 🙂

Bo chciałem mieć możliwość płacenia zbliżeniowego telefonem. Bardzo wygodna i wbrew pozorom bezpieczna forma, bo karta nie jest zapisywana w całości w telefonie. Złodziej telefonu nie odczyta danych karty. Choć jak sie okazuje nie do końca bezpieczna, bo google trochę nadużywa zaufania.

Mitku, i jak tu Cię nie lubić. Ty wszystko wiesz. 🙂 Spytam jeszcze córkę, ale ona też widać musiała wyrazić zgodę. 😉 A tak dla wszystkich, którzy używaja aplikację Portfel Google. Czyli takiej do płatności zbliżeniowej przez telefon. Wejdzcie w aplikację Sklep Play. Potem kliknijcie na znaczek w prawym górnym rogu, dalej na "Płatności i subskrypcje", dalej "Formy płatności" i na końcu na samym dole "Więcej ustawień płatności". I pokażą się wszystkie karty, które wprowadziliście w Porfel Google. I jeszcze coś dopiszę. Nie zainteresowani nie czytajcie. 🙂 Pomyślałem sobie, że google w sumie postąpił logicznie. Skoro upoważniam do płatności zbliżeniowej przez usługe Portfel, to zakup przez Google Play może byc traktowany jako taki ze zbliżeniem karty. Mimo wszystko nadużycie, ale przynajmniej logiczne. 😉 Anyway uważajcie i pousuwajcie karty niechciane z Google Play.

Nie. Syn sprawdził u siebie. Identyczna sytuacja. Wszystkie karty z Portfela Google przypisane ma do usługi Google Play automatycznie.

I na starość wyjdzie. 🙂

Poważnie to wygląda. Doświadczeni narciarze czy to wszystko sie działo na etapie nauki lub pierwszej fazy doskonalenia? Do dzis pamiętam ten wypadek. Dziewczyna z kursu, który prowadziłem na Gubałowce, już w czasie wolnym, upadła na małej prędkości. Podjechałem i... zobaczyłem plamę krwi na jej udzie. Tobogan, szpital. Złamanie kości udowej. Jak to się mogło stać? Makabra. I tak i nie. Trochę jak z jazdą samochodem. Po pewnym czasie prędkość przestaje cię rajcować. Najszybciej na nartach jeździłem w wieku 18-20 lat. Potem już coraz wolniej... i finezyjniej. Zaczyna cię rajcować nie sama prędkość, ale technika. A szybka jazda bez dobrej techniki to zaproszenie do kłopotów. Dla siebie lub/i innych.

O sobie i żonie pisałem. Dzieci nie odniosły na nartach żadnej poważniejszej kontuzji. Wsród moich znajomych bywało różnie. Jeden instruktor zerwane ścięgno krzyżowe, rekonstrukcja i jest OK. Najwięcej poważnych urazów narciarskich zdarzyło się u znajomych, którzy stosunkowo późno, ok. 35 lat, zaczęli przygodę z nartami. W większości poważne urazy kolan.

Myślę, że to drugie. Nie ma świadomości, że 1150 zł to dużo. Dlaczego? Nie wiem. Ale ciekawego problemu dotknąłeś. Na szczęście ja już nikogo nie muszę wychowywać, od tego są rodzice, szkoła... Dziadki są od rozpieszczania. 🙂 Ale dawanie telefonu dziecku czy wnukowi, telefonu na którym są różne aplikacje związane z pieniędzmi, uważam za głupotę. Którą popełniłem. 🙂 Niby tak, ale... Nigdzie w internecie nie udostępniam karty kredytowej bo to ryzykowne. Udostępniam karty debetowe przywiązane do rachunków, na których jest mało środków. Niestety w tym przypadku udostępnił kartę kredytową sam wujek Google.

Opiszę pewien przypadek. Pożyczyłem 9-letniemu wnukowi mój telefon by sobie na nim pograł w swoją grę (Roblox). Pograł, a jakże, a także dokonał zakupów elementów uzupełniających do gry za drobną kwotę 1150 zł. 🙂 Jak mu się to udało bez znajomości kodów, pinów, itp. ? 🙂 Kupił za pośrednictwem aplikacji Google Play czyli Sklep Play. Każdy tego używa. Do Google Play przypięta była moja karta kredytowa i voila. Samo poszło. 🙂 A dlaczego ta karta była przypięta, choć ja tego nie zrobiłem? Na telefonie posiadam i używam także aplikację Portfel Google (kiedyś zwana Google Pay). Bardzo wygodna do płatności zbliżeniowych. Trzeba w niej wprowadzić zestaw kart, które chcemy używać. Sęk w tym, że Google, bez mojej wiedzy i autoryzacji, przypisuje wszystkie karty z aplikacji Porfel do aplikacji Google Play. Mocne nadużycie. I wnuki, o ile dorwą telefon dziadka, mogą sobie kupować co chcą. 🙂 Oczywiście te karty można usunąć z Google Play, ale robimy to dopiero po szkodzie. Uważajcie! Próbowałem reklamować w Google i w banku, ale nic to nie dało. Choć najlepiej nie pożyczać telefonów dzieciom i wnukom. 🙂