Plus82

Super! Policzyłem. Wyciąg 7 min, plus 1 min na wysiadanie, poprawienie gogli itp. Deniwelacja 920 m, to tak ok. 4km trasy. Przemierzanej ze średnią szybkością 60 km/g, to 4 min. Razem 12 min. W godzinie pięć takich przejazdów. W ciągu 7 g. 35x920 m=32,200 m. Napisz ile ci praktycznie jeszcze brakuje do tych 30 km deniwelacji w ciągu dnia? To ważny punkt odniesienia dla kolegów z forum.

Nic nie poprawiaj. Idealnie. Tylko zrób film na stoku, gdzie "muldy" do kolan. I jedź z szybkością średnią, wystarczy gdzieś do 10 m/s. To ci powiem, co ew. poprawiać. No i kamerzysta ma jechać za Tobą i obok.

Jako pozycja literaturowa do dysertacji o kątach krawędzi w sam raz. Można to rozwinąć dalej w kierunku pracy habilitacyjnej, np. "optymalizacja techniki skrętu w świetle...".

Jest dziesiąta. Osłabła pod koniec.

Mogą. Ale takie gadki o nowym sprzęcie, to za każdym razem jest to samo. Jakieś pseudo usprawnienia, dla mało zorientowanego, masowego klienta. Za wycieczkę trzeba odpracować laniem wody. Wierzę tylko w opis producenta. Dla kogo są te narty przenaczone. Dla jakiej jazdy(skręty, poziom), stoki przygotowane, poza nimi itp.

Ble, ble,...

Ładne są te niebieskie paski. Poręczne przy ostrzeniu. Ponieważ najbardziej się tępi krawędź w tym rejonie.

Bardzo cenne doświadczenia.

Czytam i czytam...

Wyprzedzanie z prawej jest ogólnie przyjęte w ruchu lewostronnym. W prawostronnym nie słyszałem. Mówią też, że przy hamowaniu ważniejsze są opony. Tak, jak buty na nartach.

Być może to w tym szałasie spałem na deskach(liczyłem na siano) w czasie Dnia Goprowca(jesień). Wyrzucony z Murowańca, z powodu braku rezerwacji. Lipa z tymi połamanymi.

Może i da. Kiedyś na ruinie ścian właściciel położył wieniec z dwóch belek. Na tym nowy dach. Krokwie są dość rzadko. Na nich deski z tartaku 3,5 cm, bez obróbki. Na tym papa. I ja ten dach, jak kupiłem tą ruinę uszlachetniałem. Kolejne papy, uszczelnienia, izolacja. Ostatnia warstwa, to bardzo porządne gonty bitumiczne. Precyzyjnie przez mnie przybijane, a wcześniej w Autocad dokładnie rozrysowane na komputerze. Weszło około 6000 specjalnych gwoździ. Wytrzymał wszystkie wiatry. Jedyne zagrożenie to ten modrzew, już obcinany.

Miałem wczoraj ważniejsze zajęcie, niż jeżdżenie na nartach. Jutro pojadę z żoną nasz domowy stok do Zawoji.

Mój Maluch szedł jak burza do góry

Jak ma auto pchaną dupę, to łatwiej

Taki fajny stok narciarski. Na kilometr 200 m różnicy.

Po co się denerwować i przytaczać przykłady, że najlepsi zawodnicy, w śliskich gumach, na smarach, z sylwetką o najmniejszym przekroju czołowym i maksymalnie opływowej sylwetce(te kijki opływowe). Na ścianach, rozpędzeni wcześniej mają te 130 nieco więcej km. Kolega nie podał szat, smarów, ślizgów, sylwetki. Osobiście przyznaję mu rację. Jesteś "stary"(dawne określenie kumpla studenta) wielki. Klękam przed tobą, ale jak pojedziesz tym spidem na stoku, gdzie ja kaleczę, to wybacz, obiję ci to sympatyczne ryłko.

Ja nie pracowałem w rajdach, ale jeździłem na narty w góry Syrena na letnich oponach biężnikowanych, potem Maluchem, Cingue , Sei, Hondą. A mam w Konikach podjazd 100 m różnicy, 130o m dł, najpierw moment ok 25 %, wąski, zakręt niewidoczny. Więc nieco praktyki się nabyło. A koledzy macie fury nowoczesne...W sumie od 1975 r , co sezon. Pa, jadę wreszczie Na Mosorny.

Wybacz, ale ci co nie są slalomistami mają słabe reakcje. Wiem doskonale co to jest i jak to się zmienia z latami. Widać jak facet na siłę wykręca skręt. Nieraz w pewnym odchyleniu do tyłu. To dość typowe u ludzi, dla których slamom jest obcy. Nikt wg. mnie, jak nie opanował slalomu w stosunkowo młodych latach, to już nie opanuje. Mam czasami wrażenie, że dość łatwo się opanowuje dalsze konkurencje. Nie w sensie szybkiego ślizgania się. To inna kwestia. Mimo, że slalomy(tyczki do treningu) można łatwiej u nas ustawić. Zajmują mniej miejsca, stok jest krótki. A zresztą, co to jest szybki slalomista ? Szybcy są wszyscy czołowi slalomiści, głównie w sensie reakcji, bo o tym tu mowa. W pozostałych konkurencjach jest trochę czasu na skręt. W slalomie nie ma, już trzeba skręcić, bo dostaniesz tyczką w nos. A ciało nabrało dziwnego ciężaru.

Wylatują jak z procy. Ruszanie z dwójki, trójki,...jest też polecane. Zależy od pary w silniku. Kawałek solidnej deski w bagażniku też się przyda i podnośnik, jak wpadnie do rowu. O co w zimie jest łatwiej.

Czyli w sumie: - najlepsze jakie są opny zimowe na lód - napęd na cztery kółka, - łańcuchy też na cztery, - worek wyprażonego piasku(tańsza wersja), w szczelnym zamknięciu, bo chłonie wilgość, - duża metalowa szufla(kiedyś woziłem z piskiem,) może się przydać, - zaprzyjaźniony koń, traktor może nie dojechać.

Nic nie było zdradliwego w SG. Masa nieznanych zawodników miała przyzwoite czasy. Zdradliwy był slalom. Też nie trudny, ale bardzo pokręcony. Co dla nie slalomowców jest nie do przeskoczenia. A ludzie się cieszą. Cieszą, że są z kraju, z którego żaden zawodnik nigdy nie jeździł w PŚ. A trenuje ci taka czy taki latami. Na Olimpiadzie, czy MŚ można zobaczyć go w TV. Rodzina i znajomi się cieszą. Nawet jakieś władze też. Nasza flaga, kraju gdzie nie spada prawie śnieg...

Trasę zapamiętała. Zawodnicy pamiętają głównie tzw. chytre, podstępne bramki. A tu była bramka na, jak to napisano, bulce. Za bulkami jest zawsze spadek terenu. Wszelkie bulki, bule to mają. Błąd się popełnia bramkę wcześniej. Jest gaz, luz i w ostatniej chwili się przypomina, że to teraz feralna bulka. Nawet nie można "przyciąć" krawędzimi, by jakoś przejechać nie z tej strony tyczki.... Za bulkami też często kończy się jazdę, wylatując w powietrze i nie wchodząc do następnej bramki. Typowe. Starym wygom się to prawie nie zdarza. Nie wiem ? Ale być może trzeba mieć w głowie taki plastyczny obraz stoku i trasy wyznaczonej bramkami. Mam taki obraz stoków, po których często jeździłem, lub utkwiły mi szczególnie w pamięci. Sam przebieg trasy bramek to za mało.

Fajnie jest oglądać do końca konkurecje. Jakieś flagi, których nie rozpoznaję. Węgierskie nazwiska z Izraela - Szolos, dwaj bracia. Narciarze "egzotyczni", którzy z amatorskiego punktu widzenia widziani na stoku są świetni, ale zetknięciu z czołowymi na świecie, prawie bezradni. Biedni niektórzy "uniwersalni". Dosyć szybko zjechali w SG. Ale pokręcony slalom była za trudny dla nich. Kombinację zawsze wygrywają slalomiści. Najtrudniej się na nartach nauczyć slalomu. Żeby nie powiedzieć śmigu. A u nas, czyżby Bydliński, Szafrański nie mają następców?

W kwestii korygowania różnych błędów w swojej technice narciarskiej. Zawsze może być pytanie, jak długo to trwa? Pierwsza sprawa. Jst ogólnie wiadomo, jak trudno się skupić na więcej, niż jednym elemencie do poprawy, w celu podniesienia swojego poziomu. Weźmy np. takie kijki. Częsty błąd to ręce cofnięte do tyłu i łokcie przy sobie. Celem korekcji jest, by były wysunięte bardziej do przodu, szerzej, łokcie na zewnątrz. Coś w rodzaju układu, jakbyśmy byli przygotowani do objęcia kochanej osoby. To nie wszystko. Powinny być skierowane ukośnie do tyłu. Ruch tzw.. "zabijania"(stare gwarowe określenie) powinien być wykonany głównie ruchem nadgarstka. Ten ruch znają tenisiści. Szacuję, że przez uparte przypominanie sobie, przy każdym ruszeniu w dół stoku, to znacząca poprawa(choć nie ideał) zajmie nam kilkanaście dni, czyli praktycznie cały sezon.