Pięknie Panie, pięknie, ale czy pan tego nie czuje?
Notuj Pan jak ja podyktuję…
Dwa wiatry
Autor:
JULIAN TUWIM
Jeden wiatr - w polu wiał,
Drugi wiatr - w sadzie grał:
Cichuteńko, leciuteńko,
Liście pieścił i szeleścił,
Mdlał...
Jeden wiatr - pędziwiatr!
Fiknął kozła, plackiem spadł,
Skoczył, zawiał, zaszybował,
świdrem w gore zakolowa
I przewrócił się, i wpadł
Na szumiący senny sad,
Gdzie cichutko i leciutko
Liście pieścił i szeleścił
Drugi wiatr...
Sfrunął śniegiem z wiśni kwiat,
Parsknął śmiechem cały sad,
Wziął wiatr brata za kamrata,
Teraz z nim po polu lata,
Gonią obaj chmury, ptaki,
Mkną, wplątują się w wiatraki,
Głupkowate mylą śmigi,
W prawo, w lewo, świst, podrygi,
Dmą płucami ile sil,
Łobuzują, pal je licho!...
A w sadzie cicho, cicho... źródło: https://poezja.org/wz/Julian_Tuwim/22597/Dwa_wiatry
PS chciałbym szybować w przestworza
na kresy intelektu
w górach daleko od morza
śmiało i bez defektu
to pisałem ja prosty chłopak
choć z Woli Wysokiej
co wszystko robi na opak
Wg Komisji Wielookiej
ps2 musiał być cytat i link specjalnie dla moich wielbicieli