Rowerem po Austrii

Wujot2 · Sobota o 21:43

Parę dni w Alpach

Region Totes Gebirge i Kalkalpen (Parki Narodowe). Czyli "dolna" Austria Górna. Punkt wypadowy - kamping w Pyhrn-Priel, tuż przy autostradzie A09. Po części wybór był podyktowany zimowymi wspomnieniami z Hinterstoder i Wurzeralm. Choć rower to zupełnie inne możliwości eksploracji terenu. Zebraliśmy dużo traków z okolicy, przejrzeliśmy oficjalne strony organizacji turystycznych (tutaj gpx nie uświadczysz). Po dokładnej analizie wyszło, że na tydzień powinno tego styknąć. Pewnym problemem było, że byliśmy zainteresowani MTB i jazdą po szutrach i drogach gruntowych (tych prawie nie ma). Bo szosowo można robić tam duże pętle. Ale w ruchu samochodowym.

W podsumowaniu na mapie, to co wyszło (mi, bo koledzy mieli jedną trasę więcej)

Dzień 1

Na początek obowiązkowy klasyk Hinterstoder Hoss Mountainbike Tour MTB3. Bardzo sensowna pętla, pod warunkiem, że się jedzie się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Zaczynamy na parkingu znanym mi z zimy. Na rozgrzewkę czeka nas ponad 800 m vertical podjazdu, luksusowym asfaltowym podjazdem 10-15%.

Mijamy pierwsze piętro stacji razem z hotelami, restauracjami, kwiatkami, wystrzyżonymi pastwiskami. Słowem nieprzyzwoicie wycacane. Zbliżamy się do przekroczenia linii grzbietu. Wcześniej mówiłem kolegom, że to z mapy wygląda dość powietrznie. Ale usłyszałem: - eee tam, tam jest droga. Będzie spoko.

Wjazd na odcinek już tego nie zapowiadał. Trzeba było przenieść rower i wielka tablica z informacją, że to jest dla rowerzystów mtb. Ogólnie to zjazd był szeroki ale położony na pionowej ścianie. I wyłożony fatalnymi wielkimi kamulcami łamańca. Strasznie niewdzięczne do jazdy, no chyba, że na pełnej pycie. >20% daje tu duże pole do popisu. U nas popisów nie było zjechaliśmy to spokojnie, mijając tych co prowadzili rowery.

Dalej było spokojnie z pięknym górskim charakterem od okolic Vorderstoder dużo asfaltów.

Razem około 1100 m vertical i 31 km.

Wujot2 · Niedziela o 20:36

Dzień 2
Mountainbike-Tour Langfirst - Windischgarsten - Nationalpark Kalkalpen MTB5.

Jechaliśmy zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Trasa "zahacza" o PN Kalkalpen. Na początku sporo wspinaczki nawet z podjazdami do 24%.

Zmienne nawierzchnie (wyżej to jednak raczej szutry), zmienne widoki. Czyli przyjemność jazdy. Zdjęcia nie kłamią.

Poniżej Krzysztof pokazuje jak rasowo się podjeżdża 24% na szutrze

Razem 40 km i niecały kilometr verticalu.

Spiochu · Niedziela o 21:35

@Wujot2

Cytat

Wjazd na odcinek już tego nie zapowiadał. Trzeba było przenieść rower i wielka tablica z informacją, że to jest dla rowerzystów mtb. Ogólnie to zjazd był szeroki ale położony na pionowej ścianie. I wyłożony fatalnymi wielkimi kamulcami łamańca. Strasznie niewdzięczne do jazdy, no chyba, że na pełnej pycie. >20% daje tu duże pole do popisu. U nas popisów nie było zjechaliśmy to spokojnie, mijając tych co prowadzili rowery.

Dzięki za relacje.

Na czym polegał problem? Na zdjęciach nie widać ani trudności ani ekspozycji. Nachylenie >20% też niespecjalnie. Wszędzie szerokie i płaskie dróżki z niewielkim kamyczkami.

Wujot2 · Niedziela o 21:46

10 minut temu, Spiochu napisał:

@Wujot2

Dzięki za relacje.

Na czym polegał problem? Na zdjęciach nie widać ani trudności ani ekspozycji. Nachylenie >20% też niespecjalnie. Wszędzie szerokie i płaskie dróżki z niewielkim kamyczkami.

Po prostu to trochę jazda jak po nasypie kolejowym. Duże ruszające się kamole. 2 m szerokości to dużo ale łatwo można sobie wyobrazić, że zrzuci to z ścieżki. A obok było pionowo.

Edytowane Niedziela o 21:48 przez Wujot2

Spiochu · Niedziela o 21:58

12 minut temu, Wujot2 napisał:

Po prostu to trochę jazda jak po nasypie kolejowym. Duże ruszające się kamole. 2 m szerokości to dużo ale łatwo można sobie wyobrazić, że zrzuci to z ścieżki. A obok było pionowo.

Rozumiem. W Livigno raz jechałem taką ścieżką po luźnych kamieniach i też niepewnie się czułem ale większosć ekpiy nawet tego nie zauważyła.

Na fullu z oponami DH chyba też jest trochę łatwiej.

Edytowane Niedziela o 21:58 przez Spiochu

Wujot2 · Niedziela o 22:11

11 minut temu, Spiochu napisał:

Rozumiem. W Livigno raz jechałem taką ścieżką po luźnych kamieniach i też niepewnie się czułem ale większosć ekpiy nawet tego nie zauważyła.

Na fullu z oponami DH chyba też jest trochę łatwiej.

Myślę, że są jeźdźcy co jeszcze tam dokręcają na maksa.

Spiochu · Niedziela o 22:33

Ogólnie poziom jazdy na rowerach jest bardzo wysoki. Na trasach dla rodzin z dziećmi można skakać na hopach. Ilu ludzi skacze tak na nartach?

Wujot2 · Poniedziałek o 06:12

7 godzin temu, Spiochu napisał:

Ogólnie poziom jazdy na rowerach jest bardzo wysoki. Na trasach dla rodzin z dziećmi można skakać na hopach. Ilu ludzi skacze tak na nartach?

Zupełnie tego nie zauważyłem. Na podjazdach mijają cię elektryki. Zaczyna się zjazd i to jest tragedia jak ci ludzie jadą. Mają ciężkie fulle przystosowane do poruszania się dół, a po prostu przejeżdża się obok nich. Nic nie widzą, nic nie słyszą - strach się bać.

Spiochu · Poniedziałek o 07:57

1 godzinę temu, Wujot2 napisał:

Zupełnie tego nie zauważyłem. Na podjazdach mijają cię elektryki. Zaczyna się zjazd i to jest tragedia jak ci ludzie jadą. Mają ciężkie fulle przystosowane do poruszania się dół, a po prostu przejeżdża się obok nich. Nic nie widzą, nic nie słyszą - strach się bać.

W bikeparku duzo ludzi przepuszczalem bo pedza i lataja na hopach. Ale Ci co wypozyczaja elektryki to faktycznie srednio. Nawet podjazdow nieraz nie ogarniaja.

Wujot2 · 20 godzin temu

Dzień trzeci

Wykorzystujemy pociąg (podjazd 4 przystanki). Pierwsze 20 -30 km nic specjalnego, wycacane wszystko na maksa, asfalt i niestety słabo z przydrożnymi drzewami. Od wjazdu do PN (Kalkalpen) jest lepiej. Choć dupy nie urywa.