zając

Ja też, to jest jedyne miasto gdzie zawsze trafiam na czerwoną falę 😁. Raz miałam szczęście i 2x tego samego dnia udało mi się zaparkować blisko urzędów, w których musiałam coś załatwić (ewenement). Przejechanie obwodnicą w godzinach szczytu to też jest lekka masakra. Ogólnie na Śląsku lepiej mi się jeździ mimo że z powodu remontów na kolei też nam tutaj drogowcy zgotowali niezły bigos.

Chodziło mi o to, że skoro buty mają oznaczenie LV, czyli są dla stóp o niskim podbiciu, to na logikę nie powinno być problemu z długością wkładki buta adekwatną do wymiaru stopy (jeśli dziewczyna miałaby wysokie podbicie czyli buty HV, to dla mnie większy sens dobrania buta z luzem przy palcach), więc symbol LV nie tłumaczy tego, że dobrano 1 rozm. za duże buty. Ale tu nie ma co gdybać, trzeba sprawdzić jeszcze raz wymiary stóp i po prostu poprosić o wytłumaczenie tego doboru sprzedawcę w sklepie.

Ale LV jest od "low volume" czyli dla wąskich stóp z niskim podbiciem? Dla wysokiego podbicia powinno być chyba HV?

Wracając do tytułu wątku, proponuje pójść przymierzyć buty we właściwej długości, sprawdzić jaka jest różnica w odczuciach "trzymania stopy" i zastanowić się czy nie sprzedać za dużych butów przed pierwszym użyciem. Raz w życiu jeździłam w za dużych butach. To była de facto moja druga próba na nartach - sprzęt wypożyczony, buty na długość niby ok ale sporo za szerokie (innych nie było w wypożyczalni), efekt taki, że po 3h paluchy w stopach miałam tak obolałe, że z trudem stałam na nartach płużąc po Złotym Groniu 😁. Stopy się przesuwały w bucie i obijały o czubki - masakra. Od razu mnie to przekonało, że buty narciarskie muszę mieć swoje.

Bardzo korzystnie cenowo i też jest relatywnie blisko PL. Śmiem twierdzić że wypada o niebo lepiej niż Livigno (do którego jeszcze nie dotarłam 😄) ale rozumiem że Twój wyjazd ma walor edukacyjny, a to jest bezcenne.

Stylówka niczego sobie 😎 mam nadzieję że też świetnie pasują a nie tylko wyglądają 😉

Próbowałam kiedyś DaVinci Resolve ale poddałam się - za dużo do ogarnięcia i brak czasu. Sąsiad pożyczył nam kiedyś na wyjazd insta360 i od tego momentu działam tylko w ich dedykowanym programie.

Jeśli nie masz doświadczenia w obróbce, to uwierz że produkcja filmików potrafi sporo czasu pochłonąć. Z tego tytułu polecam insta360 - program jest w miarę intuicyjny i można dosyć szybko coś atrakcyjnego zmontować (coś co będzie chciała np. oglądać rodzina albo przyjaciele, a nie tylko podjarany Ty 😉). Mam doświadczenia z gopro i serio tam na filmikach wieje nudą, chyba nie udało mi się nigdy nic ciekawego zmontować z narciarskiego urlopu - trzeba by bardzo mocno popracować nad ujęciami i przemyśleć już podczas kręcenia, a filmików sporo tylko trzeba mieć dużo samozaparcia do obróbki. P.S. Jeśli chcesz po prostu filmik do oceny jazdy, to wystarczy że telefonem ktoś Cię nagra.

Ja mam prosty uchwyt tego typu: https://allegro.pl/oferta/uchwyt-rowerowy-na-telefon-z-regulacja-na-motor-hulajnoge-gumka-16761150879 Ta gumka jest dobra bo trzyma mocno tel. na nierównościach. Kiedyś miałam zwykły uchwyt zaciskowy i na jakichś większych kamieniach czy krawężnikach tel. uczył się latać 😄

Z tego forum to możliwe 🙃 w dodatku zechciało się podzielić tym faktem poza sezonem - należy to docenić! 😉

Rozumiem że już nie pracujesz w tym januszexie, ani w żadnym innym?

Ostatnie zdjęcie - napis na nartce głosi że R=14.4

Miałam do czynienia z technologią w której surowcami do produkcji wodoru są gaz ziemny wysokometanowy oraz para wodna. Nie mogła to być technologia droga i nieopłacalna, bo za inwestycją stała prywatna firma, zatem nakłady inwestycyjne były stricte przeliczone na zyski. Owszem technologia może być skomplikowana (zwłaszcza dla kogoś kto nie jest chemikiem), problematyczne są kwestie pożarowe (wodór stwarza zagrożenie wybuchowe), ale pod kątem ochrony środowiska emisje są nieduże.

Możesz rozwinąć w jakim sensie "brudna"? Bo że droga to fakt, ale co nie jest drogie?