grimson

śmiech politowania i końskie rżenie wywołuje nadęty bufon, potrafiący tylko jeździć śmigiem. do tego z przerośniętym do granic możliwości ego. czy ten człowieczek liznął w ogólne narciarstwo? jeden styl jazdy jest dobry dla panieniek z dobrego domu.

napisz do mnie na priv, podam namiar na jednego magika od spraw beznadziejnych.

Vonn jechała na limicie, przy dużej prędkości. Miała przynajmniej jedną sytuację, gdzie byłem pewien, że się nie utrzyma na nogach. Podobnie Goggia, w drugiej połowie trasy mocną ją wyrzuciło, poza tym miała parę near miss w trakcie jazdy.

żeby wejść na krawędzie w tych Head, to trzeba jechać +60km/godz. jak kręcę z ręki, to zwożę się. kijki w drugiej ręce też nie pomagają.

Sure? 1:04

cyt: Nawet na Twoim filmiku nie ma ani kawałka jazdy na wprost, ani kawałka. Obsuwanie się w lekkim ślizgu nie jest jazdą na wprost - jest jazdą ześlizgu.

Jest jazda na wprost, napisałem w której dokładnie minucie i sekundzie jej szukać. Druga jazda na wprost to już pod koniec trasy, wszystko jest na YT.

Jprd, Królowa prowadzi:

Królowa start:

Chrzanie skręcanie, słabo mi to idzie.

Jprd, jest z czego czerpać inspirację do rozwijania jazdy na wprost:

przestań denerwować ludzi takimi zdjęciami 😁

tak to nie działa. widziałem na chińskim komunikatorze filmy z treningów dziewczynek, trenujących balet/gimnastykę artystyczną. łzy z bólu przy siłowym rozciąganiu to standard. przypadki wypadnięcia? stawu nogi z miednicy też się zdarzają, przy siłowym rozciąganiu nóg, z pomocą trenerki i koleżanek. potem karetka pogotowia i transfer do szpitala.

Ja mam wspaniałe wspomnienie z Czarnej Góry, z 01.02.2023. jechałem sobie spokojnie na trasie A, trochę szybciej lewą stroną. z prawej nadjechał peleton szkółki narciarskiej, na dobrej prędkości, i nie były to dzieciaki. cała ekipa elegancko zajechała mi drogę zmieniając gwałtownie kierunek jazdy, ja ratując się mogłem zrobić tylko hockey-stop, bo z lewej strony kończył się już stok. pech chciał, że trafiłem na muldę, i poleciałem parę metrów w dół. nic się nie stało. wstałem, otrzepałem się, poszła niecenzuralna wiązanka, wpiąłem się z powrotem w narty i zjechałem na dół. tu najciekawsze. jadę dalej już pod koniec trasy A, pusto dookoła, wszystko pięknie i ładnie. nagle czuję, że lecę na tył. ułamek sekundy i przywaliłem plecami i kaskiem w stok, przy 50 km/godz. bez szans na reakcję. wstałem zdziwiony, otrzepałem się po raz drugi w ciągu paru minut, i co widzę: - jeden kijek zgięty - lewa narta na swoim miejscu - prawa narta poleciała, ale bez wypięcia się wiązania [po wcześniejszej glebie na A, widocznie nie oczyściłem dokładnie spodu buta ze śniegu, stąd taka akcja] czułem lekki ból lewej dłoni. ponieważ miałem jeszcze dobre 2 godziny do wykorzystania na karnecie, to jeździłem do końca. po zakończeniu jazdy poszedłem z nartami do serwisu, sprawdzili siłę wiązania i siłę wypięcia - wszystko ok. potem wieczorem papu, i poszedłem spać. rano wstaję, i co widzę? lewa dłoń spuchnięta jak balon, palcami mogę ruszać, więc tragedii nie ma. skończyło się w szpitalu na RTG, na szczęście wszystkie kości całe. wchodzi parę fotek, w tym zdjęcie puszki napoju, którą miałem w plecaku, w momencie tej drugiej gleby:

na choroby są sposoby, czytaj wzmacnianie czwórek poprzez rower czy sztangę. na moich GS Head po 2 godzinach mocnej jazdy czwórki dają znać, że są, gdzie są. Po 4 godzinach wypluwałem z ust przekleństwa, a czwórki już błagały o litość.