robertw

https://szwajcariabaltowska.pl/

Bo życie należy brać z uśmiechem na ustach. Ostatnie trzy lata nauczyły mnie że trzeba czerpać przyjemność z codziennych zajęć. Przechorowany COVID w 2020, potem za rok wypadek, problemy w życiu zawodowym a w końcu dojście do równowagi pokazało że pomimo prawie 60-tki na karku człowiek może dać sobie radę i czerpać satysfakcje z małych przyjemności.

Cześć. Pojeździłem sobie a co ? 😀 Niby żadna rewelacja ponieważ większość na tym forum jeździ na nartach ale dla mnie to wielka frajda bo po ostatnim sezonie gdy na nartach byłem trzy razy w tym sezonie udała się już ta sztuka kilka razy. Ostatni wypad był dla mnie rewelacyjny. Na stoku warunki były 'średnie' jak sam ośrodek opisał na swojej stronie, dla mnie super. Wytopione miejsca z łatami ziemi, wystajaca trawka momentami, trochę brei śnieżnej i.... mało ludzi. Mozna było poszaleć po stoku, pojeździć pomiędzy łatami ziemi, pokombinować jak pokonać odcinki gdzie słońce mocno podtopiły śnieg i przede wszystkim jeździć góra-dół non stop bez kolejek. Co prawda troche przeszkadzał w tym uciskający but (noga po wypadku jest 2 cm grubsza) ale .... to tylko mała przeszkoda. Poniżej fota ... Zdjęcie robione rano, potem juz nie było tyle sniegu 🤣

Cześć, czy ktoś boksował sie już z wypełnianiem obowiązku wobec ZUS i podawaniem podstawy naliczania składki zdrowotnej na druku ZUS DRA?

Tak dzisiaj pierwszy raz. Niedużo, kilkanaście kilometrów. Z odpoczynkiem co pół godziny. Początek, masakra 😁. Brak feedbacku od prawej nogi, ściskający but ( staw skokowy przebudował się i jest trochę grubszy) trochę strachu przed obciążeniem ale po pół godziny wszystko wróciło prawie do normy. Teraz tylko trening. Tylko że drożyzna aż zęby bolą 🤣. Karnet dwie godziny 65 zeta i to za małą górkę oraz orczyk. Ale co teraz jest tanie? Nasza praca 🤣

Stało się 😁.

Wzajemnie. Jeśli ktoś miałby pytania to w miarę możliwości podzielę się wiedzą.

Dziękuję i wzajemnie.

Witam. Chciałbym opisać przypadek mojej kontuzji i fizjoterapii jaka została zastosowana, być może komuś to sie przyda (oby nie było takiej potrzeby)? Kontuzja była wynikiem wypadku komunikacyjnego we wrześniu tego roku w wyniku którego doznałem mnogiego złamania podudzia wraz z zerwaniem więzozrostu piszczelowo-strzałkowego oraz innych więzadeł w stopie. Efekt, operacja zespolenia stawu skokowego oraz unieruchomienie w ortezie. To tyle gwoli wyjaśnienia jak wyglądał początek. Od razu przestrzegam każdy organizm jest inny, ma inną odporność na ból, inne możliwości adaptacji i regeneracji w w związku z tym proszę podchodzić do opisu mojego przypadku jako jednostkowego postępowania a nie jak do poradnika "nowoczesnej rehabilitacji". Pierwsza sprawa to psychika, w moim przypadku przejechanie się kilkadziesiąt metrów pod motocyklem po asfalcie w jednym momencie spowodowało ze mój świat się "zawalił' , wszystkie plany poszły w odstawkę, a perspektywa unieruchomienia na pół roku wydawała sie przerażająca. Dlatego bardzo ważne jest wsparcie (modny wyraz) bliskich i przyjaciół, możliwość przekazania części obowiązków (w moim przypadku to byli pacjenci których prowadziłem w prywatnej praktyce) oraz zadbanie o sprawy firmowe co udało się zrobić dzięki pomocy mojej wspólniczki. Gdy juz głowa była spokojniejsza musiałem zastanowić się jak zacząć przywracać sprawność. Nie mogłem obciążać nogi więc jedyne co mi pozostało to intensywne ćwiczenia mięśni tułowia w tym mięśni brzucha, grzbietu i obręczy biodrowej oraz co bardzo ważne przy poruszaniu sie o kulach mięśni obręczy barkowej. Dodatkowo należało zadbać o kręgosłup który na wskutek leżenia mógł zacząć doskwierać. Pierwszy tydzień po operacji; nastawiony zegarek i co 2 godziny systematycznie powtarzane ćwiczenia na kręgosłup oraz dwa razy dziennie po pół godziny ćwiczenia na mięśnie tułowia i obręczy barkowej. Dodatkowo zabiegi drenażu limfatycznego i kinezjotapingu celem zmniejszenia obrzęku i odprowadzenia krwiaków oraz okłady z lodu. Drugi i trzeci tydzień; zacząłem częściej sie poruszać po domu o kulach więc zmniejszyłem intensywność ćwiczeń na kręgosłup na 4-5 razy dziennie za to dołożyłem ćwiczenia na obręcz biodrową i kończyny dolne realizowane oczywiście w ortezie (but airwalker). Od czwartego tygodnia; pomału dokładałem ćwiczenia w leżeniu tyłem bez ortezy, bez obciążania nogi i pomału starałem sie angażować mięśnie uda i pośrednio poprzez irradiację mięśnie podudzia. Na siedząco w ortezie pomału zacząłem obciążać nogę do granicy około 30 % ciężaru ciała oraz wychodziłem na spacery o dwóch kulach obciążając nogę przy przetaczaniu w podobnym zakresie. Oczywiście przez cały ten okres stosowałem dietę oparta na spożywaniu naturalnego kolagenu w postaci galaretek. Po pięciu tygodniach orteze zakładałem tylko w przypadku chodzenia na zewnątrz, po domu poruszałem sie o dwóch kulach ale bez ortezy. W tym czasie dołożyłem więcej ćwiczeń z obciążaniem kończyny dolnej (głownie odbudowa siły mięsniowej mięśni uda) za pomocą gum. Taki program realizowałem do dziesiątego tygodnia do momentu operacji usunięcia zaopatrzenie ortopedycznego z nogi. Ortezę sztywną zamieniłem na ortezę miękką po wcześniejszym wykonaniu zdjęcia RTG które uwidoczniło początek zrostu. Przez cały ten okres starałem sie rozciągać mięśnie obręczy biodrowej oraz mięsnie czworogłowe i proste uda które miały tendencje do tzw. przykurczy. Po sześciu tygodniach mając ortezę na nodze i but sznurowany powyżej kostki zacząłem prowadzić samochód, po wcześniejszej próbie na placu manewrowym. Po dziesięciu tygodniach, pod koniec listopada została usunięta śruba stabilizujaca staw skokowy. Po tygodniu poruszałem się juz bez kul lekko utykając. Pierwsze dwa tygodnie po zabiegu to była reedukacja chodu celem powrotu do naturalnych wzorców ruchowych. Teraz po sześciu tygodniach od drugiej operacji jestem w stanie przejść szybkim marszem dystans kilku kilometrów, jeżdżę na stacjonarnym cykloergometrze, trenuję już prawie normalnie do powrotu na stok. Obciążam kończynę po operacji wykonując stanie na jednej nodze, skacząc i stosując ćwiczenia równoważne na niestabilnych powierzchniach. Pomału zaczynam truchtać. Ostatnio robiłem test wydolności tlenowej i okazało sie ze ten parametr tez pomału wraca do normy. "Wykręciłem" wynik 47,5 %. Wnioski; 1. Nie załamywać się i nie obwiniać całego światu za zdarzenie. Nie analizować dlaczego i po co tak sie stało tylko wziąć sie w garść i zaplanować swoje dochodzenie do sprawności. 2. Nie czekać do momentu aż nam zdejmą gips, orteze itd... tylko brać sie do roboty i ćwiczyć adekwatnie do stanu funkcjonalnego w danym okresie rekonwalescencji. 3.Zastosować odpowiednią dietę 4. Starać sie jak najszybciej (w granicach zdrowego rozsądku) usamodzielnić 5. Znaleźć dobrego fizjoterapeutę który pomoże w dochodzeniu do sprawności. 6. Słuchać personelu medycznego w kwestii zaleceń i porad. To wszystko po to żeby skrócić czas na dojście do formy. Zamiast średnio 20 tygodni po 12 tygodniach poruszać sie bez kul. Poniżej dwie fajne fotki jak to wyglądało :)

A w kwestii nart czy ktoś mógłby mi polecić jakiś konkretny model narty na nasze stoki? Czyli zatłoczone i nie koniecznie ze sztruksem pod nartami. Do tej pory moje WC RC4 spisywały sie naprawde dobrze jedynie na rozjeżdżonej brei stawały sie trochę niesforne, dlatego szukam czegoś szerszego pod butem i w miarę dobrze skretnego.

Tak to ten sam Robert ale pan ze mnie ze ho,ho. Włosci Ci u mnie co niemiara 🤣. Joanno we wrześniu miałem wypadek komunikacyjny, zamiast ja na motocyklu, motocykl przejechał sie na mnie przez klikanaście metrów. Standard niewielka plama oleju na jezdni, hamowanie przed pasami i zonk. Efekt, mnogie złamanie podudzia z zerwaniem więzorostu oraz wiezadła piszczelowo-strzałkowego i dwie operacje. Pierwsza kilka dni po wypadku, czyli zespolenie stawu skokowego za pomocą śrub a nastepna po 10 tygodniach polegająca na wyjęciu tego co mi wstawili. Teraz po miesiacu od drugiej operacji, chodzę bez kul, ortez, spaceruje po kilka kilometrów dziennie i pomału przygotowuje sie do sezonu narciarskiego. Ćwiczę systematycznie bo po Nowym Roku trzeba wracać do pracy. Sam proces rehabilitacji nastapił juz dwa dni po pierwszej operacji dzięki czemu 4 dni po drugim zabiegu poruszałem sie powoli ale już bez kul.

Ech, trudne czasy za Nami i przed Nami też chyba ciekawe. O serwerach dowiedziałem sie przy okazji rozmowy z kolegą po moim wypadku. Oj działo się przez ostanie czasy 😃

Dziękuję za ofertę. Nie mówię nie, ale poczytam, pomyślę.

Plus80 jakbym mógł to bym nie zadawał pytania, chyba to logiczne? Pomimo dużego stażu w jeździe nie mam doświadczenia w mnogosci sprzętu. Jeździłem okazyjnie na różnych nartach ale to nie doświadczenie z używania na co dzień, stąd moje pytanie do użytkowników nart allroundowych; jaką nartę polecacie?

Hej. Nie pisałem n forum prawie rok 😞 . Od tamtej pory trochę zmieniło sie na świecie i w moim życiu, wypadek, rehabilitacja itd.... ale do rzeczy. Moje Fishery RC4 juz maja wyjeżdżone swoje kilometry i wymagają wymiany, więc poproszę o podpowiedź na jakie "deski" sie przesiąść? Coś więcej o mnie' Wiek - średni (56 lat) Wzrost - 176 cm Waga - 87 kg Buty - Rossignole o flexie 110 i Atomici o flexie 130 Umiejętności - takie sobie Ilość lat na deskach ponad 50 z przerwami Teraz zastanawiam się na nartami troche szerszymi pod butem niz moje obecne. może o troszke wiekszym promieniu skrętu ale bardziej Allroundowe. Na dobrze przygotowana trasę ale rozmiekły snieg. Co polecicie? A tak mniej więcej jeżdżę.

Mogę zrozumieć różne logiczne ograniczenia, staram sie pojąć moim małym rozumkiem że ktoś tam w tym rządzie jest mądrzejszy ode mnie i planuje jak Nas maluczkich ochronić ale k...a niech mi ktoś wytłumaczy co robili "rządący" przez całe letnie miesiące? Co robili gdy było wiadomo że będzie  kiepsko, gdy ja i reszta personelu medycznego pracowaliśmy w gównianych maskach które zabezpieczały co najwyżej przed ...... gdzie byli Ci wspaniali myśliciele gdy zamawiałem w internecie sprzęt jednorazowy do pracy ponieważ szpital nie dostawał go w potrzebnej ilości? Kto zwróci zdrowie mnie i połowie personelu który przechorował COVID i teraz większość ma powikłania. Nie lepiej było pgłaszać sukces w walce z pandemią żeby wybory sie odbyły. A potem przespać kilka miesiecy bo tak lepiej i teraz zamykać stoki, baseny, słiownie itd... Wiem, ktoś zaraz napisze że nikt tego nie przewidział itd... Z góry odpowiadam g...o prawda. Polityka była ważniejsza od ludzkiego zdrowia.

Ja oceniam się na 2,85 więc wpisałem "3", jeżdżę jak w stopce. Czerwona trasa i radość z jazdy.

Dziękuję Wam za wypowiedzi i poświęcony czas. Nie potrzebuje analizy czy but jest dobrze dobrany czy źle, trochę sie na tym znam. Przymierzyłem sporo butów, do jazdy mam trzy pary i we wszystkich występuje podobny problem, więc poproszę o namiary gdzie można dostać takie wkładki.

Czy możesz mi dać namiar na sklep. Przy budowie moich stóp większość butów uwiera mnie na podbiciu.

Cześć, czy spotkaliście sie z wkładka do butów pod języki? Widziałem oferty wkładek żelowych na kostki i golenie ja natomiast mam problem z uciskaniem stopy pod językami butów. Pozdrawiam Robert

Rzadko zaglądam na forum, ale zawsze staram się przejrzeć wątki o nauce jazdy. Mam nadzieję nauczyć się lepszej jazdy na nartach. Czytam, czytam, analizuję i wyciągam wnioski i ten temat dał mi dużo przemyśleń odnośnie wzajemnego zrozumienia przekazu pisanego.

Echh. Nie jeżdżę w tym sezonie na nartach, Od czasu do czasu poczytam forum, ale jak poczytam to coraz mniej tęsknię za jazdą na nartach. Piękna forma rekreacji, tylko czemu psujecie nasze doznania swoimi beznadziejnymi dyskusjami? Stare chłopy jesteście a zachowujecie się jak smrody. Proszę nie zaśmiecajcie swoimi głupimi tekstami tego tematu przenieście się do Hyde Parku.

Zgadzam się, że zarządca ośrodka powinien dbać o bezpieczeństwo narciarzy, niemniej My sami tez jesteśmy nieraz sobie winni. Widząc zagrożenie trzeba zgłaszać ten fakt i wymuszać reakcję. Przykład z życia wzięty, przystanek autobusowy a nad nim wiszący spory konar złamany przez wiatr. Przez trzy dni przejeżdżając widziałem coraz większe nachylenie ważącego zapewne kilkaset kilogramów  kawałka drzewa. W końcu zadzwoniłem do straży pożarnej zapytać sie czy mieli zgłoszenie? Dyżurny powiedział, że nic o tym nie wiedzą !!! Trzy dni!!! Kilkaset osób odjeżdżających codziennie z tego miejsca i nikt nie zareagował. Po interwencji otrzymałem ze straży wiadomość, ze jeszcze dzień, lub silniejszy podmuch wiatru i tragedia byłaby gotowa. Taki sam mechanizm działa na stokach, nikt nie reaguje więc dalej zagrożenie pozostaje nie rozpoznane.

Przepraszam, więcej nie będę ...