Cypr i Cypr Północny na rowerze

[Wujot2]

Cypr i Cypr Północny na rowerze

Dlaczego tam i to teraz? 
- blisko i tanie loty (dostępne Katowic i Wawy, w Wro akurat była przebudowa lotniska)
- umiarkowanie ciepło (jak polski lipiec)
- piękne plaże i ciepłe morze
- sporo atrakcji architektonicznych
- bardzo interesująca (choć smutna) najnowsza historia
- a też ciekawe inne, już bardziej odległe dzieje
- granaty, figi, mandarynki, pomarańcze walające się przy drogach, wyciskany sok z granatów za 5E - bajka.
- inne kulinarne odkrycia albo chociaż odmiany  

 

Dlaczego rower?
Pytanie retoryczne... ale odpowiem. Bo to najlepszy sposób dogłębnego poznania. Udało się nam dotrzeć tam gdzie samochody nie dojadą, a na piechotę byłoby za długo. W 8 dni zrobiliśmy pętlę około 550 km i 6000 m verticalu. Dwa dni były przeznaczone na atrakcje turystyczne i tam zrobiliśmy symboliczne 50 km. Czyli w pozostałe wychodziło po jakieś 85 km i do 1000 m verticalu (bardzo nierówno rozłożonego). Przy krótkim dniu, i jednak sporym udziale terenu, była to dość wymagająca wycieczka. Ostatni 9-ty dzień spędziliśmy perpedes: na zwiedzaniu, rejsie do wraku i fotograficznych poszukiwaniach.

Jaki rower?
Pożyczyliśmy HT-ki, 29", na 2,4", 1x10. Niby dobrych marek (Trek, Cannondale) ale najbardziej budżetowe jak się da. Hamując dwoma heblami na raz, było dużo gorzej jak u mnie na jednym. Ale geometria pasowała, siodełka też. Rowery były niefachowo przygotowane, miały fatalne zestawy naprawcze. Co do narzędzi należy się wytłumaczenie, że w bagażu pokładowym, a taki tylko mieliśmy nie można ich przewozić. I faktycznie kontrola skonfiskowała parę zestawów kolegom. Odważyłem się tylko zabrać pompkę mtb Lezyne, co było dobrym ruchem. Dostaliśmy po dwie dętki zapasowe, bez łatek. I to był element krytyczny.  

Plażing
W momencie, gdy w Polsce jest zimno i brakuje słońca, cofnięcie się w czasie o te 4 miesiące było bardzo kuszącą perspektywą. Choć opowieści o tym jak to fajnie jest zatrzymać się na morskie kąpiele na początku przyjmowałem sceptycznie. Jakoś mi to razem nie siedziało. Do pierwszego razu! Kapitalnie to zadziałało - chłodzenie, rozluźnienie całej sylwetki. A też trzeba powiedzieć, że niektóre miejsca okazały się zjawiskowe. Wobec tego zaliczaliśmy (jak tylko można było) kolejne punkty raz lub nawet dwa razy dziennie. Kradło to nam sporo czasu, więc z Kamilem braliśmy wałówkę ze sobą aby nie tracić go jeszcze na restauracje.    

 

 

[Mitek]

Wiesiek... zajebsite!

A powiedz jak z granicą strefy bo widzę, że musieliście ją przekraczać. Raczej byliście po "północnej" stronie. Czy ten Cypr jest podzielony czy nie tak naprawdę?

Pozdro 

[Wujot2]

Granica zdecydowanie jest i należy to traktować poważnie - jako granicę Turcji. Przekracza się to na dowód (paszport też może być oczywiście). Bardzo często spotyka się tereny wojskowe. Na pewno tego solidnie pilnują. Chcieliśmy na przykład zobaczyć Zamek Hilariona - wdrapaliśmy się rowerami w okolice bazy, która tam jest obok i okazało się, że rowerzystów i pieszych dalej nie puszczają... Tylko auta. Trochę nas to zaskoczyło, bo nigdzie nie było cienia informacji o tym. Droga przebiegała obok bazy a nie przez. 

Edytowane 18 Listopada przez Wujot2

[Wujot2]

Wybrzeżem
Jazda możliwie blisko wody to jedna z dwóch największych rowerowych atrakcji wyspy. Zacznę od tej bardziej nieortodoksyjnej części. Czyli północnej krawędzi. Myślę, że w bezpośredniej bliskości da się przejechać około 1/3 linii brzegowej. 

Najciekawszy jest fragment przy rezerwacie w Tatlisu. W dodatku na razie nie ma tam rozbudowanej infrastruktury noclegowej. Choć naprawdę jest to chyba 5 min przed eksplozją bo widzieliśmy sporo osiedli dosłownie w końcowych etapach budowy.

Czym bardziej na wschód tego brzegu tym bardziej dziko i pusto.

Ostatnia fota to ten cypel na wschodzie - popularny cel wycieczkowy.

Wzdłuż całego północnego brzegu biegnie pasmo górskie. Niby tam jest od 200 do 900 m npm. Tyle tylko, że czasem zbocza zaczynają się dosłownie 2-3 km od brzegu i są solidnie strome (poziom Gór Sowich) a ponieważ zaczynamy z 0 m npm to są całkiem wymagające podjazdy a też wszystko to wygląda bajkowo. 

 

[Mitek]

Cześć

Te pierwsze trzy zdjęcia to jak zalany częściowo kamieniołom - akurat tak fajnie linia brzegowa idzie równolegle do biegu. Natomiast rzeczywiście wszędzie udało Wam się dotrzeć na rowerze...?? Aż się wierzyć nie chce bo teren skalisty i mocno niedostępny - super!

Pozdro

[Wujot2]

17 godzin temu, Mitek napisał:

Cześć

Te pierwsze trzy zdjęcia to jak zalany częściowo kamieniołom - akurat tak fajnie linia brzegowa idzie równolegle do biegu. Natomiast rzeczywiście wszędzie udało Wam się dotrzeć na rowerze...?? Aż się wierzyć nie chce bo teren skalisty i mocno niedostępny - super!

Pozdro

Ta formacja (z pierwszych fot i w miniaturowej skali na 8-9) jest niesamowita. To jakby równoległe baseny skalne. Z bliska jeszcze dziwniejsze - bo są tam czasem głębokie podebrania (jakby jaskinie) lub wprost przeciwnie - płycizny w postaci daszków. Jeśli chodzi o dojazd to nie był (przynajmniej dla miłośników mtb) zbyt kłopotliwy. Czasem trochę stromo, czasem piaszczyście i też dużo ostrych kamieni. Ale ogólnie luz. 

[Wujot2]

Rzut oka na tematy górskie

Tematy górskie na Cyprze prawdopodobnie są co najmniej równie ciekawe, jak jazda przy brzegu. Na naszej wycieczce to drugie było mottem przewodnim, ale udało nam się z Kamilem zajrzeć, troszkę wyżej.
 
Na wyspie mamy dwa pasma górskie:
- Góry Troodos w centralnej i zachodniej części wyspy. 
- Góry Kyreńskie (Beşparmak) wzdłuż północnego wybrzeża.

Przez pierwsze przejechaliśmy tylko skrajem, w większości asfaltami.

Z internetu wiemy, że są rozległe, wymagające, z tematami enduro, a na najwyższej górze Olimpie można spędzić nawet parę dni. Wyrysowałem testowo parę pętli po 50 km, często mają sumę przewyższeń nawet do 2500 m. Przejrzałem też parę tras na Wikiloc i 500 m przewyższeń na 10 km trafia się nie raz. Czyli to są już bardzo wymagające trasy (trudniejsze jak cokolwiek w Polsce), na szczęście interwałowe (a nie alpejskie parogodzinne wspinaczki). Za to zakamienione. Ciekawe, że często jeździ się tam górą (graniami), a nie dolinami. Chyba mało jest możliwości noclegowych w środku pasma. Troodos w takiej pobieżnej ocenie wygląda całkiem elektryzująco. I dla doświadczonych i mocnych jeźdźców mtb. Obszar ten jest tak z 5x większy od Karkonoszy. Czyli jest gdzie jeździć.  

 

Nieznacznie więcej będę mógł napisać o Górach Kyreńskich. To bardzo ciekawa formacja. Ma 160 km długości i średnio... około 3-4 km szerokości (maks 7-8 km). Na zachodzie do 1000 m npm. Na drugim końcu 150 m npm.

Zrobiliśmy tam trzy górskie fragmenty:
- przejazd lokalnym podrzędnym asfaltem (bardzo fajny) i ruchliwą przelotówką do Girne (to drugie nie warte wspominki) 

- wjazd na grań na wschód od Dipkarpaz (około 15 km)

- wjazd na grań na zachód od Dipkarpaz (około 15 km)

Czyli tak troszkę polizaliśmy cukierek. 

Byliśmy w tej niższej, już dość pagórkowej części. Najśmieszniejsze jest, że mimo tego była to trasa mtb. Przeważnie dość łatwa, ale nawet całkiem przyjemny, kamienisty zjazd się trafił.

Gdybyśmy jechali to w drugą stronę, to trzeba by pchać rowery. Było miejsce, że widzieliśmy w obie strony Morze Śródziemne.

Ale też na długim fragmencie czułem się jak w "prawdziwych" górach widząc kolejne strome wierzchołki, w kolejnych planach. Charakterem przypominało mi to Góry Suche (też Krucze).

Wydaje się, że można byłoby zrobić parodniowy unikatowy wyjazd łączący górskie klimaty z tymi nadbrzeżnymi śpiąc nad wodą. w kolejnych kurortach.