Szymon

MOPWIMY O TYM SAMYM - rownoczesnie moze byc sytuacja (zwlaszcza w early riser "pierwszej generacji) ze najszerszy punkt dziobu jest p-tem podparcia narty I koncem przedniego rocker'a..

Mówimy o definicji rockera (zostawmy te inne poza tematem). Dla mnie rocker jest wtedy, jeżeli najszerszy punkt narty występuje przed punktem podparcia płasko leżącej narty (bliżej dziobów), narta jaką opisujesz w cytacie, która ma punkt podparcia w najszerszym miejscu wg mnie nie ma rockera. Punkt podparcia jest zawsze przednim końcem cambera. Rocker jest od punktu podparcia w przód do najszerszego miejsca, jeszcze dalej w przód mogą sobie być tapery czy coś tam (po prostu dzioby), nie ważne jak zwał.

to jest zupelnie odmienna (chociaz prawdopodobnie zalezna ) czesc geometri - tzw early taper

early taper to odsunięcie najszerszego miejsca na narcie dalej od dziobu, i od niego zaczyna się podgięcie dziobów do góry,

rocker to przesunięcie podgięcia do góry dalej od dziobów niż najszerszy punkt na narcie (czyli narta jest najszersza już na podgiętym w górę fragmencie). Co nie znaczy, że jedno i drugie nie może wystąpić równocześnie, czyli najszerszy punkt narty jest odsunięty od dziobu (early taper) i dodatkowo znajduje się już na części uniesionej do góry (rocker).

Mówię o tym, że jeżeli Kneissl za definicję rockera (żartobliwie) przyjął samo podgięcie dziobów do góry (bez dodatkowych warunków) to tak, ich narty i wszystkie inne zawsze miały taki "rocker".

Ale jeżeli uznamy, że rocker jest wtedy, kiedy najszerszy punkt na narcie nie leży (na płasko) na śniegu tylko jest już lekko uniesiony (znajduje się już na podgięciu), to takiego rockera raczej ich narty nie miały.

Według nich rocker to nic innego jak przesunięcie podniesienia dziobu czyli żadna nowość i innowacja.

W dzisiejszym rockerze raczej chodzi o przesunięcie podniesienia, ale poza punkt, w którym narta jest najszersza (a nie tylko wywinięcie do góry zwężających się dziobów). Myślę, że te stare modele w takiej definicji się nie mieszczą, a Kneissl powiedział to z przymrużeniem oka.

statut można zerżnac z np. PIIB -tez nic nie robi tylko kasuje 520 rocznie ..... ;-)

w łódzkiej są bardziej łaskawi, tylko 490.

No to ja nie wiem, trudno mi sobie wyobrazić, żeby cholewka dobrze zapiętego buta mogła się tak wygiąć bez pęknięcia skorupy, przecież to twarde nierozciągliwe tworzywo a nie guma, do tego flex 120.

ale gdzie jest to uszkodzenie, bo coś nie widzę?

Może weź pozapinaj klamry tak jak do jazdy, potem wygnij tą cholewkę tak jak było tuż po upadku i wtedy zrób zdjęcia.

A w ogóle jest jakieś uszkodzenie, czy może w zbyt lekko zapiętych butach jechałeś?

Oglądałeś skorupę od środka po wyjęciu botka?

WYKLAD niezly - przy Twoim rozumowaniu, kazdy przysiad powinien zerwac Achillesa ( bo przeciez dochodzi do max dorsiflexion w st skokowym......
wyobraz sobie, ze biomechanika to jeden z elementow mojego wyksztalcenia.....

Przysiad jest kontrolowany i stosunkowo powolny. Ale dobry przykład, np. ja i moja córka stojąc boso na równym podłożu bez problemu potrafimy zrobić pełny przysiad (dotykając pośladkami do pięt) nie tracąc przy tym równowagi i nie odrywając pięt od ziemi, nawet mamy lekki zapas i możliwość jeszcze mocniejszego pochylenia podudzi do przodu. Ale już moja żona czy syn nie są w stanie tego zrobić, podudzie za mało zgina się do przodu, tyłek i środek ciężkości zostaje za bardzo z tyłu i kończy się to przewrotką na dupę. Żeby nie upaść w końcowej fazie przysiadu muszą oderwać pięty od podłogi. Pytanie co się stanie, jeśli w tym momencie (gdy ma podniesione pięty) docisnąłbym syna do podłogi całym ciężarem własnego ciała? Pójdzie Achilles czy uszkodzę mu staw (w sensie kości)?

Inny przykład, niektórzy ludzie potrafią robić szpagat, ci co nie potrafią mogą poprzez trening rozciągający się tego nauczyć (ograniczeniem są za mało rozciągnięte mięśnie/ścięgna a nie budowa stawu biodrowego). Co się stanie jak gościa będącego w połowie szpagatu (dalej nie potrafi) ktoś dociśnie do podłogi?

Sztywna cholewka buta trzyma staw skokowy w bezpiecznej granicy od jego maksymalnego zgięcia, jeśli nagle przestała być sztywna siła bezwładności podczas upadku mogła spowodować, że ta granica ruchomości stawu (rozciągnięcia ścięgna) została przekroczona.

Zapnij but bardzo mocno na 2 dolne klamry (żeby nie dało się pięty unieść), a klamry na cholewce zostaw całkowicie rozpięte, zapnij się w narty i spróbuj bezwładnie upaść do przodu, albo niech ktoś stanie na tyłach nart i Cię popchnie. Zaryzykujesz? W zapiętych klamrach na cholewce nie ma żadnego problemu, w odpiętych bym się nie odważył.

czy to jest dowcip czy spam? wniosek, ze but zerwal Achillesa jest co najmniej zabawne

Bez pochopnych wniosków, najpierw przeczytaj ze zrozumieniem, później uznaj za zabawne lub nie (warto wcześniej rozumieć pojęcie "ramię siły" albo "dźwignia" - może wikipedia?).

Kolega opisał zdarzenie całkiem sensownie. O ile zrozumiałem upadał do przodu i w tej sytuacji powinien wypiąć się tył wiązania. Zwykle nogę mamy przynajmniej do połowy podudzia ubraną w sztywną cholewkę buta, działa duże ramię siły, podczas takiego upadku podudzie mocno naciska na języki, a sztywność cholewki powoduję, że piętka wiązania wypina się bez specjalnego obciążenia ścięgna Achillesa. Siła wypięcia wiązania (kalkulatory czy tabela Markera) uwzględnia to, że mamy stopę usztywnioną w kostce.

Co jednak się stanie, jeśli w tylnej części skorupy buta coś pęknie i cholewka się złoży do przodu w stopniu przekraczającym rozciągliwość ścięgna Achillesa? Puści piętka wiązania czy ścięgno?

Wyobraź sobie, że masz płytki "but narciarski", który kończy się poniżej kostki, będziesz w stanie bezpiecznie wypiąć piętkę (przy nastawach wiązania takich jak zwykle) nie narażając się na zerwanie Achillesa? Zaryzykowałbyś próbę?

I o tym pisze kolega, coś mu zepsuło się w bucie, cholewka złożyła się do przodu bardziej niż powinna, puścił Achilles a nie wiązanie.

Nie wiem co doradzić, jeśli faktycznie pękł jakiś element skorupy i cholewka składa się do przodu, teoretycznie jest szansa na odszkodowanie od producenta, jak je wyegzekwować to już nie wiem, porada prawnika by się przydała. Ale przyczyną zerwania ścięgna wg mnie była wada buta, w sprawnych butach narciarskich takie kontuzje chyba się nie zdarzają.

Mam wolne miejsca:

18-22.02, 5 lub 6 dni w Tyrolu - ski-safari, region zależnie od pogody i warunków, 1 miejsce w busie z Krakowa + ew. 1 miejsce w dodatkowym aucie w centralnej Polski

25-28.02/1.03 - 4 lub 5 dni - Osttirol: Kals-Matrei, Sillian, St. Jakob, Lienz + coś ekstra np. Wildkogel - zapraszam

4-7/8.03 - 4 lub 5 dni w Tyrolu - ski-safari, region zależnie od pogody i warunków - zapraszam

Krzychu, biorę 2 miejsca na 25.02 - Osttirol, tam mnie jeszcze nie było.  Ktoś się jeszcze decyduje, może będzie nas więcej niż 2 os.

Potwierdzam słowa Harpii,

dlatego jutro jadę z Gajowym chyba po raz 8-my.

Nakleiłem na wewnętrzną część botków karimetę 2 x 6mm. Jedna dłuższa, druga krótsza. To działa !!!!! kolana uciekają do środka ok 5 i 7mm. Super. Zobaczymy jak to funkcjonuje na śniegu.
Dziękuję wszyskim za rady i tak liczny odzew.
Pozdrawiam
Artur

Tadeusz, zwracam honor - coś musiałem przekombinować w moich rozważaniach.

Możliwe, ale uwierzę tylko w eksperyment.

Sam mam kanting, wiec nie muszę się tym zajmować. Artur ma problem, więc niech się martwi i eksperymentuje...

Ja spokojnie poczekam na wyniki...

Tadek

Tzn. teoretycznie to możesz mieć rację, ale buty są tak robione, że tylna i zewnętrzna część skorupy są sztywniejsze niż przednia i wewnętrzna. Podczas dopinania klamer podudzie jest dociskane do tylnej i zewnętrznej części skorupy i one praktycznie się nie odkształcają. Ale w drugą stronę, gdyby miał nogi w X, to mogłoby to prędzej zadziałać.

Rys 5.

Podkładka pomiędzy skorupą a kapciem. Najprostszy sposób, zapewne pogorszy trzymanie butów. Ale czy znacząco? Nie wiem. Z powodzeniem stosuję w celu zwiększenia pochylenia podudzia do przodu. W tym zastosowaniu nie pogarsza trzymania ani trochę.

Ze wszystkim co napisałeś się zgadzam, z wyjątkiem rys. 5. 

Jeżeli stosujesz to do pochylenia podudzia w przód to wszystko jest ok, z tyłu "zabierasz miejsce" podkładką, z przodu "dodajesz wolną przestrzeń" słabiej dopinając klamry - w konsekwencji podudzie się przemieści do przodu.

Jednak na tym rysunku zabierasz miejsce podkładką po wewnętrznej stronie, ale nie odejmujesz grubości botka po stronie zewnętrznej. Oczekujesz, że cholewka skorupy trochę się rozegnie na jedną i drugą stronę, ale w tym kierunku ona ma olbrzymią sztywność. Znacznie mniejszą sztywność ma po obwodzie, czyli tyle ile zabierzesz miejsca podkładką musisz poluzować klamrą i cały ten dodatkowy obwód skorupy wyjdzie na stronę wewnętrzną. Nie zmieni to ani trochę ustawienia zewnętrznej strony cholewki buta, ani podeszwy.

Jak masz cienkościenną rurę z jakiegokolwiek materiału, to znacznie łatwiej ją zgnieść w przekrój eliptyczny (po obwodzie) niż wygiąć po długości w łuk.

 Tak jak NIEZNANEGO 70-latka, któremu może zdarzył się wypadek i w kogoś wjechał, nazywać staruchem i wskazywać drogę do bujanego fotela, tak niektórym ZNANEGO śp. Forumowicza NIKO, również chyba 70 latka, wskazywać jako WZÓR narciarza / i nie tylko/.

Nie wycieraj sobie twarzy forumowiczem Niko, on tak nie jeździł. Nie zakazuje nikomu jeździć ze względu na wiek, zresztą wiek nie miał tu nic do rzeczy, gość zachował się jak kretyn jadąc ze sporą prędkością pomiędzy stojącymi i chodzącymi ludźmi obok trasy, żadne OC ani jego aparycja nie naprawi trwałego uszczerbku na zdrowiu, jaki mógł komuś zafundować. Ten starszy i miły facet jest po prostu świetnym kontrastem od zachlanej świni, która szerzy spustoszenie na stoku, wcale nie mniej groźnym, ale tworzącym pozytywny obraz na stoku.

Zauważam jednak, że to OC jest bardziej dla MNIE niż dla sprawcy. MI daje poczucie bezpieczeństwa i odszkodowanie. 

Gdyby OC miało być dla poszkodowanego, to zapewniło by Ci wypłatę dopiero po wyczerpaniu możliwości finansowych sprawcy i nie zrzucało z niego odpowiedzialności.

Odróżnijmy dwie sytuacje, zupełnie czym innym jest dla mnie narciarstwo w Polsce na zatłoczonych stokach i w Alpach, często na pustych stokach i wyciągach.

Kiedy jestem w Polsce zupełnie nie mam spinki na nabijanie kilometrów bo wiem, że się nie da, a w Austrii nadrobię. Jeżdżę sobie bardzo rekreacyjnie, towarzysko, często robimy przerwę na piwko, grzańca czy fajkę. Na kanapie zawsze jeżdżę w towarzystwie obcych, nigdy nie palę, rozmawiam z nimi, itp. Dbam o to, żeby puste miejsca nie jechały na górę, kiedy jest kolejka. Jedyną rzeczą, która może mnie z równowagi wyprowadzić jest przejechanie kogoś na dużej prędkości niebezpiecznie blisko mojej 8-letniej córki, na resztę mam wywalone.

Kiedy jestem w Austrii, zawsze staramy się jeździć tam gdzie jest mało ludzi (na ogół się to udaje). Jeździmy dużo, prawie bez przerwy, szkoda nam czasu na siedzenie w knajpie (zdarzy się raz dziennie na góra pół godziny), a nawet szkoda czasu żeby poszukać miejsca w którym można zapalić. Ponadto, ze względu na spore niedociągnięcia językowe, rzadko udaje się sensownie z kimś porozmawiać na krześle, dlatego specjalnie nie szukam towarzystwa bo i tak nic ciekawego z tego nie wyjdzie. Wbrew pozorom pomimo zakazu, krzesło jest jednym z najlepszych miejsc do palenia, mam gwarancję że nikt w tym czasie nie zbliży się do mnie bardziej niż kilkadziesiąt metrów, tylko przy wietrze wiejącym dokładnie wzdłuż wyciągu lub przy pogodzie bezwietrznej, ktoś z innego krzesła może poczuć dym. Ponadto nie tracę dodatkowego czasu na fajkę.

Jeżeli ktoś się do mnie dosiądzie:

- raczej nie pogadamy,

- być może będzie szwargotał i zakłóci mi wsłuchiwanie się w szum wiatru,

- być może ja będę szeleścił po polsku i będę go wkurzał, bo nic nie zrozumie,

- na pewno nie zapalę

- itd.

- ale ani się nie obrażam, ani nie traktuję tego jako chamstwo, po prostu myślę sobie, że brak mu trochę taktu.

Nie wiem co tu jest trudnego do zrozumienia, za nami jedzie co najmniej kilka wolnych kanap, nie mógł 10 sekund poczekać?

Jeszcze odnośnie palenia, na stoku (trasie) palić się wstydzę, w kolejce do wyciągu nigdy w życiu, na krześle tylko jak nie ma obcych, w knajpie przy stołach na otwartym powietrzu, czy na parkingu to jedyne miejsce, gdzie mogę to zrobić bez skrępowania, chociaż i tak staram się wybrać miejsce nie narzucające się innym, nie zawsze to możliwe i w pełni skuteczne. Jeżeli ktoś grzecznie poprosi o niepalenie, to jeszcze pół biedy, chociaż nie koniecznie się dostosuję, ale jeśli ktoś domaga się tego natarczywym tonem, to mam ochotę przemodelować mu facjatę, nie pozwolę, żeby ktokolwiek potraktował mnie jak bezdomnego menela przeganianego z dworcowej poczekalni. Ale i tak kończy się tylko na odpowiedzi w stylu "człowieku, tu wolno palić".

Swoją drogą ciekawe, że niewielu jest chętnych do zwracania uwagi w bardziej irytujących sytuacjach, a palenie jest tępione bez zahamowań.

Dziękuję też tym, którzy troszczą się o moje zdrowie, tak jestem uświadomiony, niedawno pochowałem z tego powodu teściową (zawinęła się w 3 miesiące od wykrycia nowotworu), nawet rzuciłem na kilka miesięcy, teraz jest gorzej, ale na ostatnim wyjeździe wypaliłem z 15% tego co zazwyczaj, będę jeszcze walczył.

Pozdrawiam.

Uwierz jednak, że warunki sprzyjające czuciu dymu na kolejnym krześle występują zdecydowanie częściej niż Ci się wydaje. Knajpa to nie jest dobry przykład, tam możesz się przesiąść, wybrać miejsce z dala od palaczy lub poprosić o odejście lub zgaszenie papierosa (co ciekawe w kontekście restauracyjnym wszystkie prośby papierosowe były przyjmowane raczej ciepło, na parkingu zawsze nerwy), jadąc na wyciągu jesteś skazany na wolę palacza.

Dlatego na krześle zwracam uwagę na to, żeby nikt tego wdychać nie musiał.

Natomiast knajpa, gdzie na zewnątrz na stolikach stoją popielniczki to inna bajka, tam prośbę o zgaszenie papierosa bym zignorował, po kiego grzyba tam siadasz?

To samo na parkingu, równie dobrze mógłbym prosić żebyś silnik zgasił, bo spaliny wdycham.

Niestety żyjemy między innymi ludźmi i tam gdzie pewne zachowania są dozwolone musimy je tolerować, chociaż nas denerwują, fakt bycia niepalącym nie daje Ci większych praw.

 

Natomiast palenie na wyciągu świadczy o braku pomyślunku z kilku powodów:
- celofan leci w krzaki,
- kiep leci w krzaki,
- kolejne krzesło/talerzyk/orczyk najczęściej wjeżdża w chmurę smrodu.
 

A u smarkających chusteczka higieniczna leci w krzaki?

Otóż nic u mnie w krzaki nie leci, pety (ustniki po wytrzepaniu popiołu i tytoniu) lądują w kieszeni, tak jedna z moich kieszeni w kurtce to popielniczka, kolega miał nawet kiedyś kieszonkową popielniczkę z metalu, ale zgubił i też wrzuca do kieszeni. W krzaki leci popiół i niedopalony tytoń - sama natura.

Kolejne krzesło najczęściej jest puste kiedy palę, a nawet jak nie jest, to jest oddalone o 20-30m i spotkanie takich warunków, żeby kolejne krzesło wjechało w dym należy do rzadkości.

Znacznie częściej poczujesz dym z papierosów, zbliżając się do knajpy, gdzie przy stolikach na zewnątrz palić wolno i wielu to robi.

 

Po czwarte Szymon nie pisze fajnie!

Co prawda jak chodzą puste krzesła to specjalnie się nie pcham, ale pretensje, że ktoś się do mnie dosiadł nie przyszły by mi do głowy, choćbym rok myślał. To jakieś horrendum!

 

Tadeusz, a jak jedziesz sobie prawie pustym autobusem, gdzie jest co najmniej ze 30 wolnych miejsc siedzących, a ktoś wsiada i przysiada się do Ciebie dupa w dupę, to też uznasz to za normalne?

Wiem, następne krzesło to 10 sekund straty więc nie do końca to samo, ale do roboty się spieszy?

Z takich rzeczy denerwują mnie też bardzo głośne rozmowy, czy wręcz przekrzykiwanie się (obcych) współpasażerów na krześle, a przodują w tym głównie Niemcy. Kiedyś jechały ze mną 2 babki z 1 facetem i tak głośno jazgotali (właściwie wszyscy na raz), że myślałem że łeb mi pęknie - chamstwo totalne.

a skąd ten obcy może wiedzieć, że wam się zanosi na intymne rozmowy? Na publicznym krześle 90 % jazdy to jazda z tzw. obcymi. Jeśli komuś bardzo zależy na intymnej atmosferze, to albo sam zaczeka na moment gdy nikogo nie będzie w kolejce i może sobie sam usiąść z partnerką/em na krześle albo udadzą się w ustronne miejsce, w którym można zapalić lub porozmawiać o sprawach osobistych.  

Szanuję współjeżdżących na krześle, którzy pytają mnie, czy mogą zapalić i nie reagują niezadowoleniem, gdy powiem: "wolałbym nie". Zresztą szanuję wszystkich, którzy swoją tzw. wolnością, nie ograbiają z wolności innych.

W warunkach dużego czy średniego obłożenia, oczywiście jeździ się z obcymi i to jest normalne. Są jednak ośrodki, gdzie w pewnych okresach, albo na pewnych wyciągach jest zajęte mniej niż 10% krzeseł jadących na górę. I stoicie sobie w bramce a w ostatniej chwili ktoś podjeżdża i się dosiada (nikogo za nim już nie ma w kolejce).

W warunkach gdy ktoś już się dosiądzie, samo zapytanie czy można zapalić jest wg. mnie nietaktowne, bo może nie będzie asertywny i mi pozwoli, dlatego po prostu odpuszczam.

W dobrym tonie jest też nie dosiadać się na krzesło do obcych, kiedy nie ma kolejki a na górę jedzie dużo pustych krzeseł. Czasem chcą pogadać bez świadków, albo po prostu zapalić, tak żeby nie przeszkadzać innym.

I taki delikwent, który chce być o 10 sekund wcześniej na górze, zakłuca nam 5 minut jazdy.

Pytam dlatego, że czeka mnie po sezonie zmiana kątów bocznych w jednej parze nart i zastanawiam się, czy robić to ręcznie (już to robiłem, ale narty nie były prawie nowe... ), czy dać do serwisu?

Tadek

Jak narta prawie nowa do serwisu bym nie dawał. Maszyna w jednym przebiegu zbiera więcej materiału nie Ty pilnikiem i jak serwisant zobaczy, że już wystarczy, zapewne zbierze więcej krawędzi niż zrobiłbyś to sam. Zmieniałem kąty na kilku parach (w tym nowych) i zawsze wychodziło ładnie (z wyjątkiem pierwszego razu kiedy pazur mi się omsknął ).

Tylko grubszy pilnik by się przydał, żeby się nie spocić zanadto.

Z drugiej strony nadmierne oszczędzanie krawędzi u mnie kończy się tym, że jak narty wymieniam na inne, to jeszcze zostaje full krawędzi, za którą i tak nikt nie chce zapłacić przy sprzedaży, jak miałbym pewny serwis pod nosem, to pewnie znacznie częściej dawałbym nartę na pełny serwis i nie martwił się zbytnio o krawędź, samodzielnie poprawiałbym bym tylko po serwisie diamentami.

Krzychu, jak masz jeszcze 1 wolne miejsce na 9 kwietnia to bym je wziął,

czyli w sumie 3 osoby.

Nie śledzę ostatnio nowinek sprzętowych i chciałem Was zapytać, jakie firmy (z powszechnie dostępnych) robią buty, w których skorupy da się uformować w dość dużym zakresie, szczególnie na podbiciu?

Prawdę mówiąc ostatnio nic nie mierzyłem, ale z poprzednich sezonów pamiętam, że nie spotkałem butów sklepowych z dostatecznie wysokim podbiciem (modele o flexie od 100 w górę). Poprzednio wybrałem Salomony Impact 9, bo były najmniej dokuczliwe, ale i tak musiałem samodzielnie o kilka milimetrów piętę obniżyć, żeby stały się w miarę wygodne. Ale po latach zrobiły się już trochę kapciowate i powoli trzeba się rozglądać za nowymi.

Czytałem o firmie Strolz i może nawet bym się na nie szarpnął, ale jakoś nie składa się, żebym był w tamtych rejonach, a tracić 2 dni nartowania na dojechanie np. z Ischgl średnio mi się uśmiecha, cena też trochę skłania do puknięcia się w głowę.

Jakie popularne marki dają możliwość formowania podbicia w dużym zakresie, pojawiło się coś nowego ostatnio? Nie mam na myśli odbarczania u pana Heńka w serwisie, tylko dopasowania przewidzianego przez producenta, coś jak fischer vacuum (które akurat z podbiciem podobno słabo sobie radzą). Mogą być też jakieś modele z wstrzykiwaniem pianki.

Przyznaj że ostatnio nie było źle w tych mniej znanych i obleganych ośrodkach - ale na Osttirol to pewnie trzeba będzie dłużej poczekać

Osttirol nie zając, nie ucieknie - a ostatnio jedynym słabym punktem wyjazdu były moje nogi, a skoro sił brakowało, to przecież nie od siedzenia na dupie - było gdzie jeździć.